بررسی و تحلیل انتقادی حدائق البلاغه شمس الدین فقیر دهلوی

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 259

فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPLLU-1-1_002

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

از دیرباز دانشهایی چون بدیع، معانی و بیان، عروض و قافیه و... به عنوان معیارهایی برای زیبایی شناسی عناصر ادبی و ارزشیابی شعر و نثر فارسی و عربی به کار می رفته و زمینه ساز نوعی نقد روشمند بوده است. از این رو، امروزه ما نیز ناگزیریم که این گونه آثار علمی را به سبب اشتمال بر ابزارهای نقد ادبی با دقت تمام بررسی کنیم. نفوذ عمیق و حضور بلامنازع زبان و ادب فارسی در شبه قاره هند منجر به پیدایش آثار گرانسنگی در زمینه های مختلف شعر ، عرفان ، فلسفه ، دستور، فرهنگ لغت ، علوم و فنون ادبی و بلاغت و جز آن گردیده که متاسفانه برخی از این آثار همچنان ناشناخته باقی مانده است. در این مقاله یکی از این آثار ارزشمند بلاغی فارسی که حدود ۲۵۰ سال پیش در هندوستان به زبان فارسی نوشته شده، از جنبه های مختلف، بررسی و نقد و تحلیل و مقایسه شده، در مورد ساختار و اهمیت و جایگاه آن و اندیشه ها و آبشخورهای مولف و تاثیر و تاثر آن کتاب سخن گفته می شود. این اثر حدائق البلاغه نام گرفته و توسط شمس الدین فقیر دهلوی (۱۱۸۳- ۱۱۱۵هـ.ق.)، در سال ۱۱۶۸ ه‍.ق و در پنج حدیقه: بیان، بدیع، عروض و قافیه، معما و سرقات شعری تالیف گردیده است. وسعت اطلاعات فقیر دهلوی در حوزه علوم ادبی و بلاغی عربی و فارسی، استناد به امثله و شواهد فراوان فارسی، نقد و تحلیل آرای بزرگان علوم بلاغی و جامعیت موضوعات بلاغی از ویژگیهای درخور توجه این کتاب است.

کلیدواژه ها:

حدائق البلاغه ، شمس الدین فقیر دهلوی ، بدیع و بلاغت ، معما و سرقات ادبی ، عروض و قافیه

نویسندگان

محمدعلی صادقیان

استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد

فضل الله رضایی اردانی

دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه یزد

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آرزو، سراج الدین علی خان.(۱۳۸۱). عطیه کبری و موهبت عظمی؛ ...
  • .(۱۳۸۵). مجمع النفائس؛ با تصحیح مهرنور محمدخان و دکتر سرفراز ...
  • اته، هرمان.(۱۹۳۷م). فهرست ایندیا آفیس؛ ج ۲ ...
  • انوشه و دیگران.(۱۳۷۵). دانشنامه ادب فارسی (شبه قاره) ...
  • تقوی، سیدنصرالله.(۱۳۱۷). هنجار گفتار؛ تهران: چاپخانه مجلس ...
  • رازی، شمس الدین محمدبن قیس.(۱۳۷۳ش). المعجم فی معاییر اشعار العجم؛ ...
  • رجایی، محمدخلیل.(۱۳۷۹). معالم البلاغه؛ شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز، چاپ پنجم ...
  • زرین کوب، عبدالحسین.(۱۳۶۹). نقد ادبی؛ تهران: امیرکبیر، چاپ چهارم ...
  • سید عبدالله: ادبیات فارسی در میان هندوان؛ ترجمه دکتر محمد ...
  • سیدفیاض، محمود – سیدوزیر الحسن، عابدی.(۱۳۸۰). تاریخ ادبیات فارسی ...
  • صادقیان، محمدعلی.(۱۳۷۹). زیور سخن در بدیع فارسی؛ یزد: انتشارات دانشگاه ...
  • صدیقی، طاهره.(۱۳۷۷). داستان سرایی فارسی در شبه قاره در دوره ...
  • فتوحی، محمود.(۱۳۷۹). نقد خیال (نقد ادبی در سبک هندی)؛ تهران: ...
  • فقیر دهلوی، شمس الدین.(۱۸۸۷). حدائق البلاغه؛ چاپ سنگی، لکهنو ...
  • منزوی، احمد.(۱۳۷۵). فهرست مشترک نسخه های خطی فارسی پاکستان، ج ...
  • ناصرخسرو قبادیانی، ابومعین.(۱۳۷۰). دیوان اشعار؛ به تصحیح مجتبی مینوی و ...
  • نصیرالدین توسی، ابوجعفر محمدبن حسن.(۱۳۶۹ش). معیارالاشعار؛ به تصحیح جلیل تجلیل، ...
  • واله داغستانی، علی قلی خان.(۱۳۸۴). ریاض الشعرا؛ تصحیح محسن ناجی ...
  • وطواط، رشید الدین.(۱۳۶۲). حدائق السحر فی دقایق الشعر؛ به تصحیح ...
  • همایی، جلال الدین.(۱۳۶۷). فنون بلاغت و صناعات ادبی؛ تهران: موسسه ...
  • نمایش کامل مراجع