بررسی موانع نهادی (اداری- اجرایی) سرمایه گذاری صنعتی مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی

نیمه دوم قرن بیستم مصادف با آغاز تلاش های کشورهای جهان برای رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی است. توسعه ای که دیگر تصادفی نیست و بر اساس برنامه برای رسیدن به اهداف منحصر به فرد صورت می پذیرد. در این تلاش، کشورهای آسیب دیده از جنگ به سرعت مسیر رشد و توسعه اقتصادی را می پیمایند و با متغیرهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی پیش برنده با استراتژی (راهبرد) توسعه صنعتی، سطح رفاه جامعه را افزایش می دهند. به دنبال این حرکت، کشورهای تازه استقلال یافته جهان سوم نیز با تدوین برنامه های متعدد توسعه، قدم در راه توسعه اقتصادی با ویژگی های صنعتی می گذراند. در این عرصه، کشورهای انگشت شماری توانستند خود را هم ردیف کشورهای توسعه یافته قرار دهند و تلاش اکثر کشورهای جهان سوم بی نتیجه بوده است. شکست برنامه های توسعه در نقاط مختلف جهان، مکاتب متنوع اقتصاد توسعه را به وجود آورده است و هر کدام از این مکاتب دلایل و موانع توسعه اقتصادی را به گونه ای مختلف بیان کرده اند. اما حاصل تمام این مباحث را می توان در یک جمله خلاصه کرد و آن، درونزا بودن توسعه است. اعتقاد بر درونزا بودن توسعه ایجاب می کند که هر منطقه ای رشد و توسعه را از خود شروع کند. اما برای رسیدن به این هدف، ابتدا باید موانع موجود بر سر راه توسعه اقتصادی دقیقا شناسایی و بررسی شود. در مباحث توسعه، توسعه صنعتی از اهمیت بیشتری برخوردار بوده است به طوری که اکثر اندیشمندان، توسعه اقتصادی را مترادف با توسعه صنعتی می دانند. این پژوهش به دنبال شناخت موانع توسعه صنعتی استان آذربایجان غربی با تاکید بر موانع نهادی (اداری- اجرایی) است. آشنایی با موانعی که سرمایه گذاران صنعتی در فرآیند اداری- اجرایی با آن مواجه می شوند، نقطه شروعی برای حل موانع توسعه صنعتی خواهد بود.