رابطه بین عملکرد ذرت با مصرف آب (نیاز آبی محاسباتی و کمبود رطوبت خاک)

برنامه­ریزی منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک که دارای محدودیت کمی و کیفی آب هستند بسیار مهم و در عین حال بسیار مشکل است. استفاده از روش­های کم آبیاری هدفمند می­تواند یکی از راهکارهای مقابله با کم آبی باشد. گیاهان مختلف بسته به شرایط اقلیمی و فیزیولوژی خود واکنش متفاوتی به کم آبی نشان خواهند داد. پژوهش حاضر در قالب طرح بلوک کامل تصادفی شامل ۹ سطح آبیاری در سه تکرار روی رقم ذرت SC۷۰۴ و در مزرعه دانشگاه آزاد مشهد در گلبهار و در سال ۱۳۹۱ به اجرا درآمده است. تیمارهای آزمایشی شامل ۷ سطح آبیاری (I۷-I۶-I۵-I۴-I۴-I۳-I۲-I۱ به­ترتیب معادل ۱۲۰،۱۰۰، ۹۰، ۸۰، ۷۰، ۶۰ و ۵۰ درصدنیاز آبی کامل گیاه) بر اساس محاسبات نیازآبی و دوسطح دیگر بر اساس میزان تخلیه رطوبت خاک (I۹ و  I۸به­ترتیب آبیاری زمانی که ۵۰ و ۷۰ درصد رطوبت ظرفیت زراعی تخلیه شود) بودند. نتایج نشان می­دهد که تغییر در میزان آب مصرفی به­طور مستقیم در عملکرد محصول تاثیر خواهد گذاشت. هم­چنین کم آبیاری هدفمند می­تواند با مصرف بهینه و کم­تر آب، عملکرد مناسب­تری در تولید محصول ایجاد نماید. بیش­ترین ارتفاع گیاه مربوط به تیمار I۱ وبرابر با ۲۰۹ سانتی­متر و کم­ترین آن متعلق به تیمار I۷ و برابر با ۱۴۹ سانتی­متر می باشد. بیش­ترین عملکرد علوفه تر مربوط به تیمار I۱ به میزان ۶۶ تن در هکتار و کم­ترین آن متعلق به تیمار I۷ و معادل ۵/۳۲ تن در هکتار و در زمانی خواهد بود که آبیاری معادل ۵۰ درصد نیازآبی کامل صورت گرفته است. نتایج نشان می­دهد که کارایی مصرف آب (عملکرد دانه) در تیمارهایی که آبیاری بر اساس رطوبت خاک انجام شده است از سایر تیمارها بیش­تر است.