فنون روایی پسانوگرایی در رمان «دل فولاد» منیرو روانی پور
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 9، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 308
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-9-4_003
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
فنون روایی به شگردهای روایت داستان گفته می شود که در ادبیات پسامدرن، دگرگونی پیدا کرده است. به طور کلی، آثار پست مدرن، نابهنجار و آشفته به نظر می رسند و نمی تـوان آن هـا را ماننـد آثـار سنتی تحلیل و تفسیر نمود. در رمان های این سبک ادبی، اصولی که در ادبیات داستانی به طرح، آغاز و پایان مشخص، روایت خطی منسجم، زبان صریح و نظام مندی روایت تعلق دارد، به هم می ریزد و اگر خواننده آثار پـست مـدرن درباره شیوه نگارش آن ها اطلاعی نداشته باشد، خواندن این آثار برایش ملال آور مـی شـود و مطالعه آن ها نیمه تمام می ماند. فرم این گونه نوشته ها نیز بر پیچیدگی متن می افزاید و زمینه را برای خـوانش های متعدد فراهم می کند. این نوع ادبی، تاثیری انکارناپذیر بر جریان هنر و ادبیات ایران گذاشته است. با وجود شناخته و پذیرفته شدن این سبک، به علت عدم آشنایی کامل با خاستگاه ها، اصول و مولفه های آن، هنوز نسبت به حضورش در ادبیات داستانی ایران تردید وجود دارد. این تردید انگیزه کافی را برای بررسی های مصداقی به وجود آورده است تا زمینه ها، اصول و شاخصه های پسانوگرایی در داستان های فارسی تحقیق و شناخته شود. در میان آثار داستانی ایرانی، رمان «دل فولاد» اثر روانی پور از گونه رمان های پسانوگرایی شمرده شده است و در این مقاله، رمان یادشده از منظر عناصر روایی مطالعه گردید تا اعتبار دیدگاه موجود ارزیابی شود. بدین منظور، «دل فولاد» بر مبنای نظریه های پسامدرنیستی بازخوانی، و فنون روایی و نقش روایت در برجسته کردن سبک آن بررسی شد. نتیجه این جستار تحلیلی ـ توصیفی گویای آن است که مولفه هایی همچون بی نظمی زمانی در روایت رویدادها، دور باطل، شخصیت های خاص، بازی زبانی و افراط در کاربرد صور خیال، تناقض، بینامتنیت و چندصدایی در این رمان روانی پور برجستگی خاصی دارد. از این رو، اعتبار دیدگاه های مربوط به تاثیرپذیری این رمان از مکتب ادبی پست مدرن، از پشتوانه تحقیقی برخوردار است و می تواند به عنوان گواهی بر تاثیرپذیری ادبیات داستانی فارسی از ادبیات پسامدرن غرب تلقی شود.
نویسندگان
صادق خدادوست
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
علی دهقان
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
حمیدرضا فرضی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :