نمادپردازی های حماسی در غزل نئوکلاسیک (با تکیه بر غزلیات سیمین بهبهانی، حسین منزوی و محمدعلی بهمنی)
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 3، شماره: 1
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 277
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-3-1_010
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
غزل نئوکلاسیک که با ظهور شعر نو، در شعر کلاسیک ایران ایجاد شد یکی از جریانهای شعری معاصر محسوب میشود که تا امروز همچنان پویا و مورد توجه است. هدف سرایندگان پیشگام آن، همگام ساختن قالب سنتی غزل با اقتضائات روز بود. این جریان شعری از امکاناتی که شعر نو به شعر فارسی، در سطوح بیان، زبان و عناصر ادبی افزوده، بهره برده و خود نیز ابعادی نوین در غزل ایجاد کرده است؛ از آن جمله میتوان به تلفیق ادبیات غنایی و حماسی در غزل نئوکلاسیک اشاره کرد که با بسیاری از تعاریف ارائه شده از انواع ادبی، مغایرت دارد و زمینهساز ایجاد جریان ادبی تازهای به نام غزل حماسی شده است. تلفیق ادبیات غنایی و حماسی در غزل نئوکلاسیک به دو شیوه «بهرهگیری از نمادها و بنمایههای حماسی» و «ماهیت حماسی غزل نئوکلاسیک»، حاصل میشود که در این پژوهش به تفصیل پیرامون آن سخن میرود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ذوالفقار علامی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س)
سپیده یگانه
مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س)