تاثیر سم زدایی و امنیت غذایی تفاله سیب بر میزان سم ایمیداکلوپراید، تولید و ترکیبات شیر و قابلیت هضم درون تنی مواد مغذی در بزهای شیرده مهابادی

زمینه مطالعاتی: میزان بقایای سموم و آفت کش ها در برخی خوراک های دام و طیور در ایران به نظر بیشتر از حد مجاز است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر فرآوری های مختلف تفاله سیب بر میزان سم ایمیداکلوپراید باقی مانده در تفاله سیب، تولید و ترکیب شیر و قابلیت هضم درون تنی مواد مغذی بزهای شیرده مهابادی مصرف کننده جیره های حاوی مقادیر بالای تفاله سیب(۶۸/۲۸ درصد در ماده خشک) انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه از ۳۰ راس بز شیرده نژاد مهابادی بالغ تازه زا با میانگین وزن زنده ۵ ± ۵۵ کیلوگرم با ۵ تیمار آزمایشی و ۶ تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره غذایی حاوی تفاله سیب بدون فرآوری (گروه شاهد)، تفاله سیب پرتو تابی شده با ماکروویو، تفاله سیب فرآوری شده با دو ترکیب تجاری جاذب و غیرفعال کننده سموم ( به ترتیب به میزان ۵۰ g/d به ازای هر راس و یک kg/t تفاله سیب) و تفاله سیب فرآوری شده با یک ترکیب تجاری اسیدی کننده بودند. نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین میزان سم ایمیداکلوپراید موجود در تیمارهای مختلف مربوط به گروه شاهد (۸۶/۴ ppm) بود. فرآوری به منظور کاهش اثر سموم قارچی سبب افزایش معنی دار تولید شیر نسبت به گروه شاهد شد(Kg/d۴۷/۱). .نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن ترکیبات جاذب سموم تاثیری روی ترکیبات مختلف شیر نداشت اما میزان ضرایب گوارش پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام در تیمارهای ۲ و۳ به طور معنی داری (۰۵/۰P<) افزایش بافت. نتیجه گیری: به طورکلی ترکیبات جاذب و غیرفعال کننده سموم در جیره های دارای سطوح بالای تفاله سیب مقادیر سم ایمیداکلوپراید را کاهش داده و علاوه بر تضمین سلامتی و افزایش کارایی تولید شیر، سبب تولید محصول سالم تری می گردد.