برآورد تاثیر همخونی و افزایش همخونی فردی بر صفات رشد گوسفند مغانی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 232

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ANIMAL-28-3_006

تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

زمینه مطالعاتی: آمیزش افراد خویشاوند در جمعیت­های بسته، کوچک و تحت انتخاب باعث بروز همخونی می­گردد. هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی روند همخونی و برآورد پسروی ناشی از آن در صفات وزن تولد، ۳ ماهگی، ۶ ماهگی، ۹ ماهگی و یک­سالگی در گوسفندان نژاد مغانی بود. روش­کار: ضریب همخونی دام­ها با استفاده از اطلاعات شجره­ای جمع آوری شده در مرکز اصلاح نژاد گوسفند مغانی برآورد گردید. سپس میزان افزایش همخونی فردی دام­ها با استفاده از رابطه بین ضریب همخونی فرد و ضریب همخونی در نسل t برآورد گردید. از دو مدل که در یکی از آن­ها ضریب همخونی و در دیگری افزایش همخونی فردی به عنوان متغیر کمکی در مدل منظور گردیده بود، جهت برآورد پسروی ناشی از همخونی استفاده گردید. نتایج:  میزان افزایش سالانه همخونی ۰۳/۰ درصد در سال برآورد گردید. میانگین وزن تولد و وزن ۳ ماهگی دام­های با همخونی بزرگتر از صفر و کمتر از ده درصد به طور معنی­داری نسبت به دام­های غیر همخون کمتر بود (۰۵/۰p <). با این وجود میانگین این صفات در دام­های با همخونی بالای ۱۰ درصد بیشتر از دیگر گروهها بوده و نسبت به حیوانات غیر همخون تفاوت معنی­داری نداشت. ضریب تابعیت صفات وزن تولد، ۳ ماهگی، ۶ ماهگی، ۹ ماهگی و یک­سالگی از همخونی به ترتیب ۶، ۲۳-، ۵۱-، ۱۷-  و ۱۱۹- گرم  و از افزایش همخونی فردی به ترتیب ۲۲، ۴۴-، ۱۸۵- ، ۱۱۱-  و ۳۲۶– گرم و غیر­معنی­دار بود. پس از تبدیل مقادیر افزایش همخونی فردی به معادل ضریب همخونی دامها، ضریب تابعیت صفات مورد بررسی از معادل ضریب همخونی به ترتیب ۶، ۱۳-، ۵۵-، ۳۳- و ۹۶-  گرم برآورد گردید. نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج این تحقیق آمیزش بین دام­های خویشاوند باعث بوجود آمدن دام­های همخون در گله شده بطوریکه بالغ بر ۷۵ درصد گله دارای همخونی غیر صفر می­باشد. از این رو بکارگیری روشهایی جهت کنترل افزایش همخونی در گله توصیه می­گردد. در این تحقیق پاسخ پسروی ناشی از همخونی در صفات مختلف نسبت به بکارگیری افزایش همخونی فردی در مدل روند یکسانی نداشت.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سعیده احمدی

گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر – دانشگاه تبریز

محمدرضا شیخلو

گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر – دانشگاه تبریز

صادق علیجانی

گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Afshari KP and Davoudi J, ۲۰۱۶. A simulation study of ...
  • Akaike H, ۱۹۷۴. A New Look at the Statistical Model ...
  • Almasi M, Rashidi A, Razmkabir M and Gholambabaeian M, ۲۰۱۴. ...
  • Bahri Binabaj F, Faraji Arough H, Rokuei M, Jafari M ...
  • Berg P, Nielsen J and Sørensen MK, ۲۰۰۶. EVA: Realized ...
  • Bijma P, ۲۰۰۰. Long-term genetic contributions: Predictions of rates of ...
  • Boichard D, Maignel L and Verrier É, ۱۹۹۷. The value ...
  • Dorostkar M, Arough HF, Shodja J, Rafat SA, Rokouei M ...
  • Falconer DS and Mackay TFC, ۱۹۹۶. Introduction to quantitative genetics. ...
  • FAO, ۱۹۹۸. Secondary guidelines for development of national farm animal ...
  • Gholambabaeian M, Rashidi A, Razmkabir M and Mirzamohammadi M, ۲۰۱۲. ...
  • González-Recio O, López de Maturana E and Gutiérrez JP, ۲۰۰۷. ...
  • Gutiérrez JP and Goyache F, ۲۰۰۵. A note on ENDOG: ...
  • Gutiérrez JP, Cervantes I and Goyache F, ۲۰۰۹. Improving the ...
  • Hossein-zadeh NG, ۲۰۱۲. Inbreeding effects on body weight traits of ...
  • Huby M, Griffon L, Moureaux S, De Rochambeau H, Danchin-Burge ...
  • MacCluer JW, Boyce AJ, Dyke B, Weitkamp LR, Pfenning DW ...
  • Mackinnon KM and Notter DR, ۲۰۰۳. Analysis of inbreeding in ...
  • Meuwissen T and Luo Z, ۱۹۹۲. Computing inbreeding coefficients in ...
  • Meuwissen TH and Woolliams JA, ۱۹۹۴. Effective sizes of livestock ...
  • Meyer K, ۲۰۰۶. WOMBAT: Digging deep for quantitative genetic analyses ...
  • Mirzamohammadi E, Vatankhah M and Jafar M, ۲۰۱۳. Evaluation of ...
  • Mokhtari MS, Shahrbabak MM, Esmailizadeh AK, Shahrbabak HM and Gutierrez ...
  • Mottaghinia GH, Farhangfar H, and Jafari M, ۲۰۱۲. A study ...
  • Naghavian S, Hasani S, Ahani Azar M, Khanahmad AR, Sagh ...
  • Norberg E, and Sørensen AC, ۲۰۰۷. Inbreeding trend and inbreeding ...
  • Panetto JCC, Gutiérrez JP, Ferraz JBS, Cunha DG and Golden ...
  • Prod’Homme P and Lauvergne JJ, ۱۹۹۳. The Merino Rambouillet flock ...
  • Rashedi Dehsahraei A, Fayazi J and Vatankhah M, ۲۰۱۳. Investigating ...
  • Rochambeau H de, Fournet-Hanocq F and Vu Tien Kang J, ...
  • Santana ML, Aspilcueta-Borquis RR, Bignardi AB, Albuquerque LG and Tonhati ...
  • Selvaggi M, Dario C, Peretti V, Ciotola F, Carnicella D ...
  • Sheikhlou M and Abbasi MA, ۲۰۱۶. Genetic diversity of Iranian ...
  • Sheikhlou M and Bahri Binabaj F, ۲۰۱۵. Study of genetic ...
  • Sheikhlou M, Ahmadi M and Shahhoseini M, ۲۰۱۷. Pedigree analysis ...
  • Tahmoorespur M and Sheikhloo M, ۲۰۱۱. Pedigree analysis of the ...
  • Yavarifard R, Ghavi Hossein-Zadeh N and Shadparvar AA, ۲۰۱۴. Population ...
  • Yeghanepour Z, Roshanfekr H, Fayazi J, Beiranvand M and Gaderzadeh ...
  • نمایش کامل مراجع