مقایسه مدل های هیدروترمال تایم جهت مدلسازی جوانهزنی بذر فالاریس بر مبنای توزیعهای نرمال، ویبول و گامبل

مدلهای هیدروترمال تایم بطور گستردهای برای توصیف پاسخ جوانهزنی بذر به دما و پتانسیل آب بکار میروند. در این مطالعه، سه مدل هیدروترمال تایم توسعه یافته بر مبنای توزیعهای آماری مختلف (نرمال، ویبول و گامبل) برای توصیف جوانهزنی بذر فالاریس (Phalaris minor) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدلهای هیدروترمال تایم گامبل (۸/۷۶۲-=AICc) و ویبول (۶/۷۶۲-=AICc) از دقت پیشبینی بیشتری در قیاس با مدل هیدروترمال تایم نرمال (۶/۷۳۷-=AICc) برخوردار بودند. با این وجود، اختلاف معنیداری بین مقدار ثابت هیدروترمال تایم، دمای پایه و میانه پتانسیل آب پایه ("ψ" _"b" ("۵۰" ) ) برآورد شده برای جوانهزنی بذر فالاریس با هر سه مدل هیدروترمال تایم وجود نداشت و بترتیب در حدود ۱۰۰۰ مگاپاسکال درجه سانتیگراد ساعت، ۲/۴ درجه سانتیگراد و ۱- مگاپاسال برآورد شد. بر اساس مدل هیدروترمال تایم ویبول، آستانه پتانسیل آب برای شروع جوانهزنی ("ψ" _"b" ("۰" ) ) معادل ۵/۱- مگاپاسکال بدست آمد. همچنین، توزیع پتانسیل آب پایه جوانهزنی بذرها چوله به راست بود (۵۷/۱=λ). با در نظر گرفتن انعطافپذیری توزیع ویبول، امکان تعیین چولگی توزیع پتانسیل آب پایه و برآورد آستانه پتانسیل آب برای شروع جوانهزنی میتوان از این مدل بطور گسترده برای پیشبینی جوانهزنی بذر استفاده کرد.