تاثیر نوع و مدیریت های مختلف بقایای گیاهی بر برخی ویژگی های فیزیکی و نفوذ آب در خاک

بهبود ویژگی­های خاک در راستای دستیابی به کشاورزی پایدار، مستلزم مدیریت صحیح بقایای گیاهی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر نوع و مدیریت­های مختلف بقایای گیاهی بر برخی ویژگی­های فیزیکی خاک در قالب آزمایش مزرعه­ای به­صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول نوع بقایا شامل کاه و کلش جو و بقایای یونجه و عامل دوم مدیریت­های مختلف شامل ۱) مخلوط یک درصد بقایا با خاک، ۲) مخلوط نیم درصد بقایا با خاک، ۳) سوزاندن بقایا، ۴) باقی­گذاشتن بقایا در سطح و ۵) عدم کاربرد بقایا (شاهد) بود. نتایج نشان داد که نوع و مدیریت بقایای گیاهی، تاثیر معنی­داری بر ویژگی­های مورد مطالعه داشت. تیمار مخلوط یک درصد بقایای جو باعث بیشترین افزایش کربن آلی (۷۰ درصد)، تخلخل کل (۲۳ درصد) و نفوذپذیری نهایی (۸۲ درصد) و بیشترین کاهش چگالی ظاهری (۴۰ درصد) نسبت به تیمار شاهد شد. در مقابل، تیمار سوزاندن بقایای یونجه به­ترتیب با ۲۰۰، ۵/۲۹ و ۳۰ درصد، بیشترین کاهش در میزان کربن آلی، تخلخل و نفوذپذیری نهایی نسبت به تیمار شاهد و بیشترین افزایش در چگالی ظاهری (۵/۵ درصد) را نشان داد. به­علاوه، تیمارهای مخلوط نیم درصد و گذاشتن سطحی آنها نیز باعث بهبود معنی­دار ویژگی­های مورد مطالعه نسبت به شاهد شد. بیشترین و کمترین شدت نفوذ نهایی آب در خاک در تیمارهای مخلوط یک درصد بقایای جو و سوزاندن بقایای یونجه به­ترتیب با ۶/۴۸ و ۶/۴ میلی­متر در ساعت مشاهده شد. در مجموع، اولویت­بندی مدیریت بقایا از نظر بهبود ویژگی­های مورد مطالعه به­صورت: سوزاندن بقایا< شاهد< کاربرد سطحی بقایا< مخلوط نیم درصد بقایا< مخلوط یک درصد بقایا، تعیین شد.