پراکنش عناصر سنگین ناشی از کاربری های انسانی در خاک پارک ملی بمو

وجود فلزات سنگین در خاک با غلظت­های بالا برای انسان، گیاهان و حیوانات سمی است. نمونه­های خاک از ۲۰ ایستگاه نمونه­برداری با پنج بار تکرار در محدوده چهار کاربری پارک ملی بمو شامل جاده، پالایشگاه، شهرک صدرا و زمین کشاورزی جمع­آوری شد و سپس غلظت فلزات سنگین با استفاده از DTPA عصاره­گیری و با دستگاه جذب اتمی شعله­ای مدل analyticjena تعیین گردید. در این مطالعه غلظت عناصر سرب، کادمیوم، روی، کروم و نیکل مورد بررسی قرار گرفت و پتانسیل آلودگی خاک منطقه با محاسبه شاخص­های آلودگی یکپارچه و درجه آلودگی ارزیابی شد. نتایج ارزیابی کلی از نظر شاخص آلودگی یکپارچه و شاخص متوسط درجه آلودگی، پتانسیل آلودگی محدوده مورد مطالعه کم است. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه دانکن نیز نشان داد که تمام عناصر با نمونه­خاک­های مورد بررسی اختلاف معنی­داری دارند. یافته­ها حاکی از آن است کهخاک پالایشگاه از نظر عنصر نیکل با خاک بقیه کاربری­ها اختلاف معنی­داری دارد، همچنین خاک کشاورزی با خاک پالایشگاه از نظر عنصر نیکل مشابه بود.خاک منطقه مسکونی از نظر عنصر سرب با خاک جاده متفاوت و با خاک کشاورزی و پالایشگاه اختلاف معنی­داری نداشت. همچنین خاک جاده با خاک پالایشگاه و خاک کشاورزی از نظر عنصر سرب مشابه بود.خاک پالایشگاه از نظر عنصر کروم با خاک جاده و منطقه مسکونی متفاوت و با خاک کشاورزی مشابه بود.خاک منطقه مسکونی از نظر عنصر کادمیوم با خاک جاده و خاک پالایشگاه متفاوت و با خاک کشاورزی مشابه بود.خاک پالایشگاه از نظر عنصر روی با خاک بقیه مناطق اختلاف معنی­داری دارد.