جایگاه مفهوم هوش اخلاقی در پرستاری

مقدمه و هدف: هوش اخلاقی از ابعاد هوش است که می تواند از عوامل مهم هدایت کننده رفتار انسانها باشد. این هوش شامل ترکیبی از دانش، تمایل، اراده و روشی است که ما فکر، احساس و عمل می کنیم. هوش اخلاقی در بهبود روابط بین فردی و مناسبات اجتماعی به ویژه در حرفه پرستاری که به طور مستقیم بازندگی افراد در ارتباط است ، اهمیت دارد. هدف این مطالعه، تبیین مفهوم هوش اخلاقی و جایگاه آن در علوم پزشکی و به طور خاص پرستاری می باشد. روش ها: پژوهش حاضر مروری نظام مند است که نتایج سایر مطالعات را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است؛ بانک های اطلاعاتیScience , CINAHL , PubMed , CVID , SID , Magiran , Google Scholar , Scopusمورد جست و جو قرار گرفت. ۸۰ مقاله چاپ شده در محدوه زمانی سال ۲۰۰۰ تا کنون یافت شد و در بررسی با توجه به بیشترین هماهنگی با موضوع ۴۸ مقاله انتخاب شد. در این مقالات، تعاریفی از هوش اخلاقی و کاربرد آن در پرستاری ارائه شده بود که مورد بررسی و سازماندهی قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که حرفه ای شدن در پرستاری تنها وابسته به دانش نظری و بالینی نیست بلکه نیازمند تجارب و مسئولیت پذیری اخلاقی نیز می باشد . رعایت معیارهای اخلاقی در عملکرد پرستاران از سایر ابعاد مراقبت حساستر و مهم تر است، رفتار اخلاقی و توام با مسئولیت را در پرستاران عامل موثری در بهبود و بازگشت سلامتی در مددجویان است. به کارگیری هوش اخلاقی در محیط حرفه ای با نظم بخشیدن به روابط متقابل و کاهش تعارضات و افزایش تفاهم در عملکرد بهینه کارکنان تاثیر بسیاری دارد.نتیجه گیری: به دست آوردن مهارت های هوش اخلاقی با تغییر اساسی که در دیدگاه و نگرش پرستاران نسبت به بیماران، خود و شغلشان ایجاد می کند، می تواند موجب ارتقای این حرفه گردد.