مقدمه: بیماری ۱۹-COVID، بیماری عفونی نوپایی است که جان انسانها به خصوص افراد سالمند را به خطر انداخته است. رسپتورهای مختلف مانند ACE۲ و CD۲۶ غشایی با اتصال به پروتتین spike ،موجب تسهیل ورود ویروس به سلولهای بدن می شوند. CD۲۶ یا DPP۴ آنزیمی است که به دو فرم غشایی در سطح سلول های ایمنی، اپیتلیال ریه ، روده کوچک وکبد) و فرم محلول (در پلاسمای خون و مایع مغزی نخاع ) در فعالیت سیستم هایی ایمنی و متابولیسم دخالت می کند. فرم محلول CD۲۶ ازطریق اتصال به ویروسها، مانع اتصال آنها به CD۲۶ غشایی می شود و با عفونت مقابله می کند. این مطالعه مروری در جهت تبیین نقش ۲۶CD در افزایش شدت ۱۹-COVID در سالمندان انجام گردیده است.روش ها: انتخاب مقالات از طریق جستجوی پیشرفته در بانک اطلاعاتی PubMed بدون محدودسازی بازه ی زمانی، با محدود کردن جستجو به وجود سه واژه کلیدی (۱۹-COVID و CD۲۶ یا DPP ) در عنوان مقالات انجام شد. از بین ۱۳ مقاله ی موجود ۲۰ مقاله بر اساس جامعیت و جذابیت محتوای خلاصه ی مقالات انتخاب شدند.یافته ها: با افزایش سن، میزان بیان و فعالیت فرم غشایی CD۲۹ افزایش می یابد که باعث افزایش بیان ACE۲ موجود در سلولهای برونشیال می شود. این افزایش نقش مهمی در ابتلا به بیماری های موثر بر شدت بیماری کرونا ، مانند دیابت و سندرم متابولیک دارد، در ضمن با افزایش سن، فرم محلول CD۲۹ که کاهش دهنده ریسک ابتلا به بیماری است، کاهش می یابد. این کاهش با افزایش ابتلا به بیماریهای مانند ARD ارتباط دارد. میزان بیان CD۲۹ بین افراد متفاوت و تحت تاثیر پلی مورفیسم ژنی است.نتیجه گیری: در افراد سالمند بخصوص مبتلایان به دیابت وARD بیان CD۲۹ غشایی افزایش می یابد. از آنجا که ۲۶CD غشایی، رسپتور ۱۹-COVID است، افزایش آن می تواند موجب افزایش اتصال به ۱۹-COVID شده و توجیه کننده افزایش احتمال ابتلا و پیشرفت بیماری در سالمندان باشد. اندازه گیری CD۲۶محلول می تواند در شناسایی اشخاص در معرض خطر کمک نموده و بعنوان یک بیومارکر در پیش آگهی بیماری قابل استفاده است. استفاده از مواد مهار کننده CD۲۹ غشایی مانند gliptins بعنوان استراتژی جدید در درمان بیماری بخصوص سالمندان پیشنهاد می گردد.