تعیین و تحلیل ساختار اجتماعی فضایی در منطقه ۵ شهر اصفهان با استفاده از روش نقشه های همپوش

رشد و پیشرفت شهرها، افزایش جمعیت شهرنشینی و مهاجرت های بی رویه به کلانشهرها موجب افزایش حضور افراد با شرایط اجتماعی مختلف شده و پهنه های اجتماعی مختلف در سطح شهر شکل گرفته است. لذا لزم است برنامه ریزان و مدیران شهری این پهنه های اجتماعی و جدایی گزینی های فضایی را شناسایی کرده تا بتوانند بهتر تصمیم گیری کنند. با توجه به وجود این افراد در منطقه ۵ شهر اصفهان نیز لزم است نواحی اجتماعی مشخص شود. هدف این پژوهش تعیین نواحی اجتماعی منطقه ۵ شهر اصفهان از طریق تحلیل شاخص های سرمایه اجتماعی می باشد. داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و براساس آمارنامه و اسناد گردآوردی شده و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. شاخص های در دسترس منطبق با معیارهای سرمایه اجتماعی سطح سواد، تراکم جمعیتی، وضعیت اشتغال زنان، وضعیت مهاجرت، بعد خانوار، وضعیت مالکیت و تعداد افراد متاهل می باشد. نقشه های مربوط به این شاخص ها با توجه به داده ها در نرم افزار GIS تولید شده است، سپس با استفاده از روش دلفی و نظر کارشناسان شاخص ها وزن دهی شده است و در نهایت با لحاظ کردن وزن هر شاخص در نرم ا فزار GIS با استفاده از روش نقشه های همپوش، نقشه های تولید شده از هرکدام شاخص ها روی هم قرار گرفته و بر اساس آن نقشه مربوط به نواحی اجتماعی در منطقه ۵ مشخص شده که ۵ محله اجتماعی بدست آمده است. با توجه به نقشه محله بندی اجتماعی، هرچند این محلات بطور کلی همگون نبوده و در سطح منطقه انواع پهنه های مطلوب، نامطلوب، متوسط، نسبتا نامطلوب وجود دارد ولی محله سپاهان شهر تفاوت زیادی با دیگر محله های منطقه داشته و موجب جدایی گزینی شده است و نیاز به توجه و برنامه ریزی های خاصی از سوی تصمیم گیرندگان شهری دارد.