لیحه تعیین و تکلیف فرزندان خارجی از زنان ایران ۱۳۹۸ از منظر شرع و قانون اساسی با اسناد حقوق بشری

لیحه اصلحی ماده واحده تعیین و تکلیف فرزندان حاصل ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی مصوب ۱۳۹۸ با توجه به تصویب قاطع آن در مجلس شورای اسلامی توسط شورای نگهبان با ملاحظه مسایل امنیتی رد شد. این مساله با توجه به مهم بودن تعیین و تکلیف تابعیت این فرزندان که در برخی مواقع بی هویت و بی تابعیت هستند، سخنان و موضع گیری های بسیاری را بوجود آورد. از همین روی مهم است که مورد بررسی قرار گیرد که آ یا مشکلت عدیدهاین نوع اطفال را می تواند حل کند یا خیر و دلیل رد شورای نگهبان قانونی و منطقی هستند یا خیر. در همین راستا نگارنده در پی این هدف است که وضعیت این نوع کودکان در عرصه تابعیت در حقوق ایران را مورد بررسی قرار دهد و در نتیجه به دنبال پاسخ به این سوال است آیا لایحه جدید تابعیت فرزندان خارجی از زنان ایرانی دارای موازین حقوق بشری است و منطبق با شرع و قانون اساسی است یا خیر؟ و تبیین نماید که چه نقاط ضعفی در قوانین مدنی و جود دارد که تلاش شده است در سال ۸۵ و سپس در سال ۹۸ قانون گذاران آنرا در ذیل یک ماده واحده بتوانند حل کنند به همین منظور نگارنده طی چهار فصل تلاش نمود تا موضوعات مرتبط با تابعیت فرزندان حاصل ازدواج زن ایرانی با مرد خارجی را بررسی نماید و مشکلات لایحه اصلاحی ۱۳۹۸ را نیز بررسی کند. تحقیق حاضر با روش کتابخانه ای انجام گردید و نتایج بررسی ها نشان دهنده این موضوع ا ست، با آنکه این لایحه پیشروی هایی ر ا در حیطه حقوق کودک و اسناد حقوق بشری دارد با این حال نتوانسته است کماکان مشکلات این حوزه را حل نماید.