بررسی خط سیر تحقیقاتی معماری سازمانی در گذشته، حال و آینده

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 392

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCAEA04_002

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

معماری سازمانی (EA) از زمان معرفیاش در اواخر قرن ۱۹ ، به یک روش شناخته شده برای مدیریت سیستم های اطلاعاتی در راستای منافع تجاری تبدیل شده است. تکامل این رشته در بسیاری از نشریات علمی موجود منعکس شده است. در یک بازه زمانی در حدود سی سال، تقریبا ۴۰۰۰ مقاله ژورنالی و کنفرانسی راجع به معماری سازمانی منتشر شده اند. ما در این مقاله یک مرور ادبیات جامع و سیستماتیک با استفاده از فن آوری های هوش مصنوعی مثل بازیابی اطلاعات، متن کاوی و یادگیری نظارت شده اجرا می کنیم. ما تمرکز فعلی معماری سازمانی را توصیف کرده و پیشنهادهایی را برای نشریات و کنفرانس های آینده با استفاده از «تکنیک تجزیه و تحلیل پیشگویانه» ارائه می کنیم. پس از تجزیه و تحلیل متوجه شدیم که تمرکز تحقیقات EA از «شناخت ابتدایی» در سال های ابتدایی به سمت «مدیریت EA» تغییر کرده است. علاوه بر ا ین، ما چندین موضوع جدید را شناسایی و بررسی کردیم: ما دریافتیم که محاسبات ابری بیشترین تاثیر را بر EA داشته است و پیش بینی می کنیم که این موضوع تا سال ۲۰۲۵ همچنان به قوت خودش باقی باشد. طبق پیش بینی ما، اینترنت اشیاء با بیشترین رشد تاثیر شگرفی بر EA خواهد داشت و به روند تحقیقاتی تبدیل می شود. علاوه بر این، براساس مقایسه با چرخه هایپ گارتنر، ما یک تناقض بین ترندهای EA در کارهای آکادمیک در مقابل تجربه های عملی مشاهده می کنیم که یک نقطه شروع برای تحقیقات آینده خواهد بود. همچنین در این مقاله، چارچوب انعطاف پذیر برای رهبری سازمان ها در دوران اختلالات ناشی از اپیدمی کوید ۱۹ که توسط گروه EY معرفی شده بود، کامل مورد بررسی قرار گرفت.

نویسندگان

رضا فتوحی

دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

فریدون شمس علیئی

دانشیار، دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، تهران