تاثیر محلول پاشی پرولین بر مقاومت به خشکی در گیاه زینتی همیشه بهار در شرایط آب و هوائی مشهد

کشور ایران با دارا بودن تنوع آب و هوایی گسترده و ذخایر ژنتیکی گیاهی فراوان یکی از غنیترین کشورها از نظر استعدادهای طبیعی به شمار میرود. در بین این گیاهان گونه های فراوانی با کاربرد زینتی یافت میشوند که همیشه بهار یکی از آنها است. شهر مشهد نیز به لحاظ اقلیمی درحوزه مناطق نیمه خشک قرار دارد و بحران کمبود آب در سالهای گذشته از چالشهای مهم در مدیریت فضای سبز شهر بوده است. بنابراین یافتن گیاهانی که بتوانند در شرایط کمبود آب کمتر تاثیر بپذیرند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق که در مزرعه تحقیقاتی مرکز تولیدات گل وگیاه شهرداری مشهد در سال زراعی ۱۳۹۲-۹۳ درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید، تیمارهای آزمایشی شامل: آبیاری در حد ظرفیت زراعی، تنش خشکی با محلول پاشی پرولین و تنش خشکی بدون محلول پاشی پرولین بودند. به منظور تعیین مقاومت به خشکی در این گیاه زینتی، صفاتی ازجمله ارتفاع بخش هوائی گیاه (تاج)، طول اندام زمینی گیاه (ریشه) ، تعدادساقه های تشکیل دهنده گل آذین و تعدادگل آذین در هر بوته مورد اندازه گیری قرارگرفت. نتایج به دست آمده حاکی از تاثیر معنی دار تنش خشکی بر ارتفاع بوته بود. تاثیر تیمار بر ارتفاع بوته نیز در سطح %۱ معنیدار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر تیمار بر طول ریشه گیاه و بر تعداد ساقه گلدهنده درسطح %۵ معنیدار بود. همچنین برای تعداد گلآذین، بین تیمارهای شاهد و تنش با پرولین اختلاف معنیداری وجود نداشت. به طور کلی ازنتایج این آزمایش معلوم گردیدکه تنش خشکی تاثیرمعنی داری برخصوصیات مورد آزمایش داشته و با کاربرد پرولین اثر تنش خشکی کاهش یافته است.