شناسایی و اولویت بندی انگیزه ها و چالش های همکاری استارتاپ ها و شرکتهای بزرگ در ایران با روش تصمیم گیری ویکور

کسب و کارهای نوپا یا استارت اپ ها چند صباحی است که به علت اهمیتشان در اشتغال زایی، افزایش و توسعه تولید، در کشور عزیزمان مورد توجه قرار گرفته اند. یکی از چالشهای اصلی که مستعدین این حوزه برای توسعه ی محصول یا کسب و کار خود در همان ابتدای امر، با آن رو به رو میشوند، بحث تامین مالی و منابع مورد نیاز میباشد. از این رو مدیران شرکتهای نوپا برای برآورده شدن این نیاز، به همکاری و مذاکره با شرکتها رو می آورند. علل و انگیزه های دیگری نیز برای برقراری این ارتباط وجود دارد که در این مقاله به جست و جو و واکاوی این عوامل و همچنین چالشها و موانعی که در این مسیر گریبان گیر شرکت های نوپا میشود، پرداختیم. هدف این پژوهش شناسایی تاثیرگذارترین انگیزه ها و چالشهای موجود در مسیر همکاری و رتبه بندی این عوامل میباشد. برای اولویت بندی عوامل مذکور از روش تصمیم گیری ویکور که یک روش تصمیم گیری چند معیاره برای حل یک مساله تصمیم گیری است، استفاده شد. چرایی ها و موانع همکاری کارآفرین نوپا و شرکت بزرگ با استفاده از ادبیات تحقیق و نظرات خبرگان شناسایی گردید که چهار عامل انگیزه همکاری به ترتیب اولویت -۱ اعتبار اعم از دیده شدن و کسب جایگاه در بازار، تبلیغات، گسترش ارتباطات و مشارکتهای استراتژیک -۲ دسترسی به منابعی همچون مالی، شرکا تجاری، مشتریان جدید -۳ توسعه کسب و کار اعم از توسعه ی محصول، تست گرفتن، اثبات مفهوم، دریافت بازخورد و اعتبار سنجی -۴ مقیاس بزرگتر مانند بالا بردن توان تولید و فروش، شناسایی شد و چالشهای موجود از لحاظ اهمیت به ترتیب موارد زیر بدست آمد و ۶ مورد از چالشها و موانع نیز ارزیابی شد که -۱ اندازه های مختلف و فرهنگ متفاوت شرکتهای بالغ و نوپا در برخورد با مواردی همچون خطر پذیری، تحمل شکست و ... -۲ ساختار تصمیم گیری سلسله مراتبی در شرکتها بزرگ و کند شدن سرعت استارتاپها -۳انعطاف ناپذیری و بروکراسی زیاد شرکتهای بزرگ در برخورد با چالشهای نوآورانه -۴ عدم همسویی استراتژیک میان بخشهای مختلف شرکت بزرگ در رابطه با هدف و نقش همکاری خارجی، بیشترین امتیاز از لحاظ اهمیت را از متخصصین و فعالین این حوزه کسب کردند.