ارتباط فعالیت های فوق برنامه و کیفیت زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه:ایجاد فضای یادگیری مناسب  برای دانشجویان می تواند در پدید آوردن دندانپزشکی با کفایت بالا نقش داشته باشد. یکی از عوامل موثر میتواند فعالیتهای فوق برنامه باشد. بعلت وجود مطالعات کم و وجود نتایج متناقض مطالعه حاضر ارتباط فعالیت های فوق برنامه و کیفیت زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان را ارزیابی می کند. روش ها:این مطالعه توصیفی تحلیلی برروی دانشجویان دندانپزشکی سه سال آخر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درسال ۹۶-۹۷ انجام گرفت. فرم جمع آوری اطلاعات شامل اطلاعات دموگرافیک - فعالیت فوق برنامه بود.  برای تعیین کیفیت زندگی پرسشنامهSF-۳۶ استفاده گردید. پس ازاخذ رضایت پرسشنامه هاتوزیع وسپس داده ها  با SPSS ورژن ۲۲ و روشهای آماری توصیفی و وروشهای آماری استنباطی نظیر آزمون tمستقل ، آنالیز رگرسیون خطی ضریب همبستگی پیرسون موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت (p-value<۰.۰۵). یافته ها: دراین مطالعه۱۳۰دانشجو(۵۱ پسر و۷۹ دختر ) با میانگین معدل ۸۴/۱۵ و میانگین نمره کل کیفیت زندگی ۰۳/۷۲ بودند. ضریب همبستگی اسپیرمن میان کیفیت زندگی و معدل ارتباط معنی داری نشان نداد (r=۰/۰۸۶, p-value=۰/۳۳۲).. میانگین کیفیت زندگی درگروه دارای فعالیت فوق برنامه بیشتراز مواردی که فعالیت فوق برنامه نداشتند بود اما از دید آماری معنادار نبود (P>۰.۰۵).                                                                                                                          نتیجه گیری: بطور کلی میتوان دریافت که احتمالا انجام فعالیتهای فوق برنامه از علل افت تحصیلی و یا پیشرفت تحصیلی نمیباشد وباتوجه به اینکه میانگین معدل دانشجویان در رشته دندان پزشکی درحدمطلوبی نبود، بررسی فاکتورهای دیگر موثر بر پیشرفت و عملکرد تحصیلی باید مد نظر قرار گیرد.