بررسی میزان هوش فرهنگی و عوامل اجتماعی مرتبط با آن در بین دانشجویان خوابگاه های اصفهان

در زمینه تعاملات بین افراد نیز اینگونه مسائل باز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند. سازگاری بین افراد مختلف با زمینه ها مذاهب و عقاید و جهان بینی های متفاوت نیز نیازمند مهارت ها و قابلیت های خاصی است که این مهارت در قالب هوش فرهنگی خود را نمایان می کند اخیراو در بین پژوهشگران به دلیل اهمیت والای آن در جهانی که به سمت جهانی شدن پیش می رود بسیار مورد توجه قرار گرفته است . چون تقویت و توسعه آن و همچنین تلقی آن به عنوان بعدی از ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی، در بین افراد مختلف جامعه می تواند یاری دهنده و تسهیل گر توسعه برای هر کشوری در ابعاد مختلف آن باشد. طرح این مبحث با توجه به شرایط چندقومی و چندمذهبی بودن کشور ما از اهمیت زیادی در تعاملات روزمره برای افراد جامعه در سطح خرد و همچنین در سطح کلان در زمینه تماس ها و تعاملات بین فرهنگی و ارتباطات بین المللی ما با سایر کشورهای جهان می تواند برخوردار باشد. این مطالعه به منظور تعیین رابطه ویژگی های شخصیت با سازگاری در دانشگاه با در نظر گرفتن نقش میانجی هوش فرهنگی در دانشجویان خوابگاهی شهر اصفهان انجام شد.این مطالعه توصیفی همبستگی در سال ۶۹۳۱ بر روی ۶۵۱ دانشجویان خوابگاهی در سه دانشگاه آزاد نجف آباد، دانشگاه آزاد خوراسگان و دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام گردید . کلیه دانشجویان شرکت کننده در پژوهش، پرسشنامه سازگاری با دانشگاه (SACQ) ، مقیاس هوش فرهنگی (CQ) و ابعاد برونگرایی، گشودگی به تجربه و توافق پذیری از پرسشنامه ویژگیهای شخصیتی ۵ عاملی (NEO) را تکمیل کردند. داده ها با مدل یابی معادلات ساختاری و روش بوت استرپ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . تحلیل نتایج نشان داد الگوی پیشنهادی برازش خوبی دارد و ویژگی های شخصیتی اثر معنادار مستقیم بر سازگاری با دانشگاه دارد .(P<۰/۰۰۱) همچنین یافته ها نشان داد هوش فرهنگی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سازگاری با دانشگاه نقش میانجی دارد. با توجه به اثرگذاری ویژگی های شخصیتی و هوش فرهنگی بر سازگاری در دانشگاه، پیشنهاد می شود در مداخلات جهت ارتقا سازگاری با دانشگاه، ویژگی های شخصیتی و آموزش هوش فرهنگی در نظر گرفته شود.