بررسی حوادث ترافیکی شهری منجر به فوت در اورژانس پیش بیمارستانی شیراز سال ۱۳۹۹

مقدمه : شناسایی اپیدمیولوژی فوت شدگان حوادث ترافیکی(تصادفات) شهری به منظور انجام مداخلات لازم برای مدیران حوزه سلامت اهمیت دارد.این مطالعه با هدف بررسی حوادث ترافیکی شهری منجر به فوت در اورژانس پیش بیمارستانی شیراز سال ۱۳۹۹ انجام گرفت.روش کار : مطالعه توصیفی بوده در مقطع یکساله ۱۳۹۹ انجام گرفت. ۱۰۲پرونده فوت شدگان حوادث ترافیک شهری شیراز بررسی شد.روش نمونه گیری سرشماری بوده، نمونه با جامعه آماری یکی بود.داده ها از سامانه اورژانس ۱۱۵شیراز بدست آمد.ابزار فرمی بود (شامل کل مددجویان تصادفات و مددجویان فوت شده تصادفات شهری ( به تفکیک سن و جنس)،وضعیت مصدوم (راننده ،سرنشین، عابر)، عامل بروز تصادف(سواری، موتورسیکلت،سایر)، روز، ساعت و فصل حوادث ترافیکی بود.داده ها درنرم افزار Excel وارد شده بررسی گردید. نتایج : ۰/۴ درصد مددجویان حوادث ترافیک شهری فوت نموده بودند.۸۴ درصد مرد ،بیشتر آنها میانسال ۴۸) درصد) و جوان ۲۹/۴) درصد) و میانگین سن آنها ۴۳ سال بود.بیشرفوت شدگان عابر پیاده ۳۱/۴) درصد)و سرنشین وسیله نقلیه (۲۹/۴) ،بیشترین عامل تصادفات ماشین سواری ۸۲/۳) درصد) بود.بیشترین فوت مربوط به تصادفات ساعات ۱۹-۲۴ ،فصل پائیز و روزهای پنجشنبه ،جمعه بود.نتیجه گیری : به منظور حفظ و ارتقاء سلامت جامعه و پیشگیری از بروز تصادفات منجر به فوت ،استفاده از اطلاعات حوادث ترافیکی درتدوین برنامه های مداخله ای با مشارکت کلیه ارگانهای مرتبط ضرورت دارد. دراستقرارپایگاه های اورژانس ۱۱۵ درروزها ، ساعات و فصول پرحادثه نیز کمک کننده می باشد.