مدیریت تقاضای آب آبیاری: کاربرد روش مطلوبیت چند معیاری

هدف اصلی این مقاله تجزیه و تحلیل اثر سیاست قیمتگذاری آب آبیاری بر میزان تقاضای بهره برداران آب های سطحی است. بدین منظور، از روش برنامهریزی ریاضی مطلوبیت چند معیاری و هم چنین تکنیک شبیه سازی استفاده گردید. آمار و اطلاعات لازم به دو صورت اسنادی و پیمایشی در استان فارس جمعآوری شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که گروه های همگن کشاورزان الگوی رفتاری متفاوتی نسبت به آب آبیاری نشان می دهند. در این رابطه، مصرف آب کشاورزان ریسک گریزتر به طور قابل ملاحظهای کمتر از میزان آبی است که به آن دسترسی دارند. هم چنین، این کشاورزان در نرخهای بالاتر آب بها با تغییر الگوی کشت و گرایش به سمت تولید محصولات با روش های کم آبیاری و هم چنین محصولات دیم میزان کل تقاضای آب و هم چنین متوسط مصرف آب در هکتار را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهند. لذا، کشش قیمتی تفاضای آب در سطوح بالای آب بها برای این کشاورزان، نسبت به دیگر کشاورزان، بیشتر می باشد.