تاثیر کلات روی بر مقاومت به خشکی گندم (. Triticum aestivum L)

به منظور بررسی تاثیر مصرف کلات روی بر مقاومت به خشکی گندم کراس آزادی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده با ۳ تکرار در شهرستان خرامه واقع در شرق شیراز طی سال زراعی ۸۴ - ۱۳۸۳ به مرحله اجرا در آمد. کرت های اصلی مربوط به تنش خشکی شامل شاهد، تنش خشکی در مراحل گل دهی و مرحله شیری دانه و تنش خشکی توام در دو مرحله گل دهی و شیری دانه بود و کرت های فرعی شامل چهار مقدار مصرف روی به فرم کلات روی در سطوح شاهد (عدم مصرف روی)، ۵ ، ۱۰ و ۱۵ کیلوگرم در هکتار در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف این کود در شرایط خشکی می تواند افزایش معنی داری در سطح احتمال ۵ درصد بر تعداد سنبله در متر مربع ایجاد کند. تنش خشکی وزن هزار دانه گندم را کم کرد. کمترین وزن هزار دانه مربوط به تنش خشکی توام در مرحله گل دهی و شیری دانه به مقدار ۷۸/۲۹ گرم به دست آمد که با مصرف ۱۵ کیلوگرم از روی نیز وزن دانه حفظ شد. تیمارهای تنش خشکی به طور معنی داری موجب کاهش عملکرد دانه شد (۱۷/۱۴% کاهش نسبت به شاهد). در حالی که مصرف کلات روی مقاومت گندم را به کاهش عملکرد در شرایط خشکی افزایش داد. در واقع عدم کاهش تعداد دانه در سنبله گندم تحت شرایط خشکی که در نتیجه مصرف کلات روی حاصل شده، منجر به مقاومت در کاهش عملکرد دانه و شاخص برداشت حاصل از آن شده است. به طور متوسط مصرف ۱۵ کیلوگرم از کلات روی نیز شاخص برداشت را نسبت به شاهد ۲۲% افزایش داد.