اثر تنظیم کننده های رشد گیاهی بر رشد، عملکرد وکیفیت میوه طالبی رقم شاه پسندی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 229
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-7-4_002
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
چکیده مقاله:
تنظیم کننده های رشد گیاهی در موارد زیادی اثرات مثبتی بر گیاهان مختلف داشته اند. به منظور بررسی اثر براسینواستروئید و اتفون روی رشدونمو گیاه طالبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال ۱۳۹۳ انجام شد. براسینواستروئید با چهارسطح (۰، ۲۵/۰، ۵/۰ و ۷۵/۰ میکرومولار) به صورت خیساندن بذر و اتفون با سه سطح (۰، ۲۵۰ میلی گرم در لیتر در مراحل ۴ و ۲۰ برگی) به شکل محلول پاشی انتخاب شدند. نتایج نشان داد اثر ساده براسینواستروئید، بر کلیه صفات غیر از وزن خشک و محتوی نسبی رطوبت برگ و کیفیت میوه معنی دار است. بیشترین سطح برگ (۲۰۰ سانتی متر مربع)، وزن میوه در بوته (۹/۲ کیلوگرم) و عملکرد میوه ( ۵۰ هزار کیلوگرم در هکتار) به تیمار براسینواستروئید ۷۵/۰ میکرومولار تعلق داشت. افزایش ۵۰ درصد قندهای احیاء کننده، ۲۱ درصد پروتئین محلول برگ، ۸/۲۳ درصد کلروفیل، ۴۲ درصد تعداد میوه و کاهش ۶/۱۲درصد نشت یونی با کاربرد براسینواستروئید در مقایسه با شاهد مشاهده شد. کاربرد اتفون در مرحله ۲۰ برگی گیاه با افزایش ۵۲ درصد قندهای احیاء کننده، ۱/۱۹ درصد کلروفیل، ۸/۱۴ درصد تعداد میوه و کاهش ۵/۱۵ درصد نشت یونی بر عملکرد و کیفیت طالبی اثر نداشت. اثر متقابل دو تیمار بر محتوی کلروفیل a و کاروتنوئید به ترتیب در سطح یک و پنج درصد معنی دار شد. اگرچه براسینواستروئید ۷۵/۰ میکرومولار و کاربرد اتفون در مرحله ۲۰ برگی موثرترین تیمارها بودند اما براسینواستروئید با غلظت ۷۵/۰ میکرومولار می تواند عملکرد میوه طالبی را تا ۴۱ درصد افزایش دهد.
کلیدواژه ها:
Brassinosteroied ، Cantaloupe ، Ethephon ، Quality ، Yield ، اتفون ، براسینواستروئید ، عملکرد ، طالبی ، کیفیت
نویسندگان
محسن حیدری
Lecturer, Department of Horticultural Science, University of Jiroft, Jiroft, Iran.
نادیا بهره مند
Graduated Student and Professor, Respectively, Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran.
محمد جواد آروین
Graduated Student and Professor, Respectively, Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran.
قاسم محمدی نژاد
Associate Professor, Department of Agronomy and Plan Breeding, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :