بررسی اثر قارچ های میکوریزا بر رشد و جذب عناصر غذایی درختان چنار
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 218
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-6-21_006
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
چکیده مقاله:
درختان چنار به عنوان یکی از مهم ترین درختان مورد استفاده در فضای سبز شهرهای ایران، در بسیاری موارد دچار مشکلات تغذیه ای می شوند. از طرفی قارچ های میکوریزا به عنوان یکی از عوامل افزایش دهنده رشد و بهبود جذب عناصر غذایی در باغبانی معرفی شده اند. به منظور بررسی تاثیر ترکیب دو قارچ میکوریزا (Glomus mosseae و G. intraradices) آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تیمار و ۶ تکرار بر روی درختان چنار در دانشگاه صنعتی اصفهان صورت پذیرفت. تیمارها شامل کنترل (بدون اعمال کود)، مصرف خاکی کود دامی، کود دامی + کود کامل و کود دامی + کود کامل + ترکیب قارچ های میکوریزا، به صورت چالکود بود. غلظت عناصر فسفر، نیتروژن، آهن و روی، هم چنین میزان رشد شاخه های سال جاری و میزان کربوهیدرات محلول و کلروفیل برگ درختان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حکایت از اثرات مثبت کود دامی، کود شیمیایی و قارچ میکوریزا بر تمامی صفات مورد ارزیابی در درختان چنار داشت. استفاده از قارچ میکوریزا در کنار کودهای دامی و شیمیایی باعث افزایش تمامی فاکتورهای مورد ارزیابی، به جز رشد شاخه های سال جاری گردید. غلظت عناصر فسفر، نیتروژن، روی، آهن، قرائت کلروفیل و غلظت قند محلول به ترتیب چهار برابر، ۲۰%، پنج برابر، ۳۴ %، ۴۱% و ۲۳% نسبت به درختان شاهد افزایش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان قارچ میکوریزا را در کنار کودهای شیمیایی و آلی، به عنوان یک کود بیولوژیک مناسب برای درختان چنار پیشنهاد کرد.
کلیدواژه ها:
Plane tree ، Mycorrhizal Fungi ، Nutrition ، Growth ، Landscape ، تغذیه ، چنار ، رشد ، فضای سبز ، قارچ میکوریزا
نویسندگان
حامد عالی پور
Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
علی نیکبخت
Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
نعمت اله اعتمادی
Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
فرشید نوربخش
Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
فرهاد رجالی
Department of Soil Biology, Soil and Water Research Institute, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :