اثر زمان و روش پیوند بر گیرایی و رشد پیوندک در گردوی ایرانی (Juglans regia L.)
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 296
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-5-15_005
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
چکیده مقاله:
این آزمایش، به منظور تعیین مناسب ترین روش و زمان انجام پیوند گردو تحت شرایط کنترل شده در شهرستان سامان استان چهارمحال و بختیاری اجرا شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با ۱۳ تیمار شامل پیوندهای شاخه از نوع اسکنه، نیمانیم و نیمانیم زبانه ای (۱۵ بهمن ماه) و پیوند های جوانه از نوع قاشی (۱۵ و ۳۰ فروردین و اردیبهشت)، شکمی و وصله ای (اواسط خرداد، تیر و مرداد) در ۳ تکرار و در هر تکرار ۱۰ نهال انجام شد. نهال ها درون گلدان های پلاستیکی به حجم ۱۰ لیتر کشت و پس از پیوند به درون گلخانه با دمای حدود ۲۵ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی حداقل۷۰ درصد منتقل شدند. اجرای پیوندهای جوانه درون گلخانه صورت گرفت. درصد گیرایی نهایی پیوندهای جوانه یک ماه و در مورد پیوند های شاخه سه ماه پس از پیوند، تعیین گردید. قطر و طول پیوندک و تعداد برگ پیوندک ها سه ماه پس از پیوند، مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد گیرایی بین تیمار های مختلف در سطح ۱% تفاوت معنی دار داشت. بالاترین درصد گیرایی در پیوند شکمی (۱۰۰%) و وصله ای (۳/۹۳%) مردادماه و سپس پیوند شکمی و وصله ای تیر ماه (۸۰%) حاصل گردید. پیوندهای وصله ای و شکمی خرداد با ۳/۷۳% و ۶۰% در رتبه پنجم و ششم قرار گرفتند. پیوند اسکنه ۴۶% و پیوند نیمانیم زبانه ای ۴۰% گیرایی داشتند. در شرایط این آزمایش از پیوندهای قاشی و نیمانیم ساده موفقتی حاصل نگردید. بیشترین رشد قطری و طولی پیوندک در پیوند وصله ای خرداد و بیشترین تعداد برگ در نیمانیم زبانه ای به دست آمد. بنابراین بالاترین درصد گیرایی از پیوند در ماه مرداد و بیشترین رشد طولی و قطری پیوندک از پیوندهای خردادماه حاصل گردید
کلیدواژه ها:
Budding ، grafting ، walnut tree ، graft success ، پیوند جوانه ، پیوند شاخه ، درخت گردو ، گیرایی پیوند
نویسندگان
مرضیه خواجه علی
Department of Horticulture, College of Agriculture, Shahrekord University, Iran.
عبدالرحمان محمدخانی
Department of Horticulture, College of Agriculture, Shahrekord University, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :