بررسی تاثیر متقابل پیشران های پارک های علم و فناوری ایران

پارک­های علم و فناوری سازمان­هایی هستند که با ایجاد زیرساخت های لازم برای توسعه نوآوری و فناوری از طریق ایجاد رقابت سالم و هم نشینی شرکت های فناور، فعالیت دارند و برای دستیابی به این هدف به­وسیله متخصصین حرفه­ای مدیریت می­شوند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر متقابل پیشران هایی است که علاوه بر تاثیرگذاری و تاثیرپذیری از سایر پیشران ها، بیشترین اهمیت را برای توسعه سازمان­های مذکور دارند. پژوهش حاضر با توجه به کثرت عوامل موثر بر مدیریت پارک­های علم و فناوری، تاثیر این عوامل بر یکدیگر و هم­چنین بر مدیریت این پارک­ها به­عنوان یک متغیر وابسته را بررسی می­کند. روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی است. داده­های مورد نیاز برای تحلیل تاثیر متقابل علت­ها، از طریق نظرات خبرگان و با روش دلفی به­دست آمده و تاثیر متقابل پیشران ها با نرم­افزار "MicMac" تحلیل شده است. جامعه آماری این پژوهش را خبرگان و مدیران حوزه علم و فناوری مربوطه تشکیل می دهند و نمونه گیری بصورت متوالی براساس روش گلوله برفی تا رسیدن به حد کفایت از پاسخگویان انجام شده است. با توجه به نتایج حاصله، عواملی همچون حمایت موثر از پارک به عنوان کانون توسعه، ایجاد زنجیره ارزش فناوری، تجاری­سازی علم و فناوری، توانایی در انتقال، اشاعه و جذب فناوری، ریسک­های بازار و تسهیل صادرات محصولات فناورانه در مدیریت پارک های علم و فناوری بیشترین موقعیت استراتژیک را در توسعه سازمان های مذکور دارند.