مدیریت و توسعه پایدار شهری با رویکرد معماری زمینه گرا

توسعه پایدار یکی از جامع ترین مفاهیم در همه زمانها است. اهداف توسعه پایدار، در همه سطوح سازمان فضایی اجرا میشود لیکن سطح شهری، به علت متمرکز پیوسته روبه رشد جمعیت و فعالیتهای اقتصادی، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، توجه بیشتری را جلب کرده است. توسعه پایدار شهری که مفهوم اصلی در این سطح است، مفاهیم و دیدگاه هایی را در ادبیات تحقیق نشان میدهد که برخاسته از حوزه فکری افرادی است که در این سطح تحقیق کرده اند. توسعه پایدار ارائه راه حلهایی در مقابل الگوههای سنتی و کالبدی، اجتماعی، اقتصادی توسعه را شامل میگردد که بتواند از بروز مسائلی هم چون نابودی منابع طبیعی، تخریب اکوسیستمها، رواج بی عدالتی، آلودگی، افزایش بیرویه جمعیت و پائین آمدن کیفیت زندگی انسانها جلوگیری کند. در این مقاله کوشش میشود تا ابتدا از مفهوم توسعه پایدار در قالب مدلی نظری به تصویر کشیده شود و از این مدل تصویری در تحلیلنظریههای توسعه استفاده به عمل آید، سپس به کمک مدل مذکور که به نظر میرسد زیر بنای نظریه جدید رشد اقتصادی و دیدگاه جدید مدیریت شهری است، ضمن پرداختن به بیان روشنتری از مفهوم مدیریت شهری، ارتباط میان توسعه پایدار و مدیریت شهری مورد بررسی قرار میگیرد و زمینه های مداخله و سیاست های پیشنهادی در هر زمینه به اجمال اشاره میشود