اثر آموزش تقلید متقابل بر مهارت های حرکتی کودکان فلج مغزی

هدف این پژوهش تعیین اثر آموزش تقلید متقابل بر مهارت های حرکتی کودکان فلج مغزی بود. در این پژوهش ۲۰ نفر از کودکان فلج مغزی از مرکز توانبخشی توانا در شهرستان تبریز با استفاده از روش دربستی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تقلید متقابل و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تقلید متقابل تحت آموزش تقلید متقابل قرار گرفتند و آزمودنی های گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. برای جمع آوری اطلاعات آزمودنی ها از مقیاس رشد حرکتی لینکلن-اوزرتسکی استفاده شد. نتایج تحلیل آزمون کوواریانس نشان داد که آموزش تقلید متقابل می تواند باعث بهبود مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به فلج مغزی شود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که تقلید متقابل به عنوان یک راهبرد موثر، در بهبود مهارت های حرکتی کودکان فلج مغزی می باشد.