مقاسه احساس تنهایی و مهارت های ارتباطی در زنان بی سرپرست و عادی

زمینه وهدف: زنان سرپرست خانواده، به علت وجود مشکلاتی در سرپرستی، جزء اقشار آسیب پذیر جامعه محسوب می شوند. هدف از انجام این پژوهش مقایسه احساس تنهایی و مهارت های ارتباطیدر زنان بی سرپرست و عادی بود. روش پژوهش: جامعه اماری این پژوهش شامل زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به سرای محله شهر تهران بود. بر این اساس حجم نمونه به تعداد ۱۸۶ نفر انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک JCSQ و پرسشنامه احساس تنهایی راسل، پیلوا و کورتونا RLQ بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون تی مستقل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز توسط نرم افزار SPSS ۲۴ صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که احساس تنهایی و مهارت های ارتباطی در زنان بی سرپرست و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر زنان عادی در متغیر مهارت های ارتباطی نمرات بیشتر و زنان بی سرپرست در متغیر احساس تنهایی نمرات بیشتری کسب کردند واین تفاوت معنادار است. باتوجه به اندازه اثر این تفاوت در مهارت های ارتباطی کمترین تفاوت وجود دارد. نتیجه گیری: براساس نتایج تحقیق احساس تنهایی و مهارت های ارتباطی به ترتیب در زنان بی سرپرست بیشتر و کمتر از زنان عادی است . توسعه و گسترش مداخلات روانشناختی می تواند به ارتقای مهارت های ارتباطی و کاهش احساس تنهایی در زنان سرپرست خانوار کمک نماید.