بررسی رابطه بین اضطراب ناشی از ویروس کرونا و نگرش نسبت به مرگ در بین زنان شهر مشهد

هدف: ابتلا به بیماری جدید کووید ۱۹ علاوه بر مخاطرات سلامت جسمانی، اثرات مختلف روانشناختی همچوناضطراب مزمن ناشی از ابتلا به بیماری کرونا و ترس از مرگ بر جای گذاشته است. از انجایی که یکی از عواملدخیل در ترس از مرگ، نوع نگرش نسبت به مرگ می باشد، هدف از پژوهش حاضر مطالعه ی رابطه ی نگرشنسبت به مرگ با اضطراب ناشی از کرونا بود. روش: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی موردپژوهش آن را زنان بین سنین ۱۵-۳۰ سال شهر مشهد در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند که از میان انان ۳۹۴ نفر باروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و توسط ابزارهای فرم تجدید نظر شده نگرش نسبت به مرگ (وونگو همکاران، ۱۹۹۴) و مقیاس اضطراب ناشی از کرونا (علیپور، ۱۳۹۸) بصورت مجازی و با استفاده از ابزارالکترونیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها: نشان داد که بین نگرش نسبت به مرگ و اضطراب ناشی از کرونا رابطه همبستگی مثبت و معناداریوجود دارد که ضریب همبستگی پیرسون آن ۰/۲۲ و معناداری ان ۰/۰۰۰۱ بدست امد. همچنین در بین زیرمقیاس های نگرش نسبت به مرگ، ترس از مرگ بیشترین سهم را در رابطه با اضطراب ناشی از کرونا داشت کهضریب همبستگی آن ما ۰/۳۲ با معناداری ۰/۰۰۰۱ یافت شد که ارتباط آن دو را مثبت و معنادار گزارش کرد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دهنده ی تاثیر باورهای نسبت به مرگ در ایجاد و تداوم اضطراببیماری کرونا می باشد. در همین راستا پیشنهاد می شود با مداخله و تغییر باورهای فرهنگی نسبت به مرگ در فردمضطرب به میزان قابل توجهی سطح اضطراب ابتلا به بیماری را در همه گیری کرونا کاهش داده و منجر به بالابردن سطح سلامت روان و کیفیت زندگی افراد جامعه شوند.