بررسی دیدگاه دانشجویان درباره آموزش های مجازی در شرایط بحرانی کووید- ۱۹

همه بخش ها در سراسر جهان به ویژه بخش آموزش تحت تاثیر اثرات ویرانگر کووید- ۱۹ قرار گرفت، لذا بایدتمام جنبه های آموزش در این شرایط مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان به آموزش های بهتری در دوران پسا کرونادست یافت. هدف از این مقاله بررسی دیدگاه دانشجویان در زمینه آموزش های مجازی به منظور شناسایی نواقصو موانع در این شرایط بحرانی می باشد. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه پیام نور تشکیل داده اند وروش نمونه گیری به صورت هدفمند و شبکه ای بوده است، به همین منظور با ۲۱ نفر از دانشجویان دانشگاه پیامنور که تجربه حضور در کلاس های سنتی و الکترونیکی را داشتند مصاحبه و نظراتشان در این زمینه پرسیده شد.بعد از انجام مصاحبه و تجزیه و تخلیص دادها، گویه های مورد نظر استخراج گردید. جهت تعیین روایی یافته ها ازروایی محتوای و برای اصاات آنها چندین بار یافته ها مورد بررسی و واکاوی قرار گرفت. یافته ها بر اساس تحلیلمحتوا مقوله بندی شدند. نتایج حاصد از مصاحبه از این قرار است که مشکلات اینترنتی، کمبود سواد دیجیتالی ونبود زیر ساخت ها و ابزار فناوری همچنین عوامل اقتصادی، نبود طراحی آموزشی مناسب و نداشتن تجربهدر آموزش های الکترونیک از چالش هاو موانع عمده در این شرایط بود. از دیدگاه آنها مدیران در این شرایطمی توانند حامی موثری برای دانشجویان و اساتید باشد اما تاکید دارند تا زمانی که چالش ها و موانع بر طرف نگرددمدیران نیز با محدودیت های فراوانی روبرو خواهند بود. علاوه بر این دانشجویان معتقدند که اساتید جوان و تازهکار بهتر توانستند در این شرایط اموزش را حفظ کرده و نیازهای دانشجویان را تا حدی بر حرف سازند. در همینراستا اذعان داشتند که شبکه های مجازی و سامانه های آموزشی مهم ترین سهم در پاسخگو بودن سیستمآموزش به این شرایط را داشتند.