کاربرد روش ها و فنون تدریس در نهاد آموزش و پرورش

هدف از آموزش و پرورش ارتقای یادگیری است، به گونه ای که بر پایه چهارستون یادگیری برای دانستن، انجام دادن، با هم زیستن و زیستن استوار است. در تحقیق این هدف، یعنی ارتقای یادگیری، هریک از عناصر نظام آموزش و پرورش نقش ویژه ای برعهده دارند. از این میان، نقش برنامه های درستی که به وسیله معلم در کلاس درس به اجرا گذاشته می شود، از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین برنامه درسی باید به گونه ای سازماندهی شود که دانش آموزان را برای زندگی در جامعه ای که به سرعت در حال پیشرفت و تغییر است، آماده کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با جستجو در منابع کتابخانه ای و نیز بانک های اطلاعاتی، اطلاعات لازم در ارتباط با روش ها و فنون تدریس در نهاد آموزش و پرورش، را جمع آوری و مورد بحث و تفسیر قرار می دهد. روش های تدریس از جنبه های مختلفی دسته بندی شده اند: روش های تدریس مستقیم و روش های تدریس غیر مستقیم، روش های تدریس سنتی و روش های تدریس نوین، روش های تدریس غیر فعال و روش های تدریس فعال، از روش های پرکاربرد در تدریس می توان به این موارد اشاره نمود: روش سخنرانی، روش توضیحی، روش اکتشافی، روش اکتشافی هدایت شده، روش حل مسئله، بحث گروهی، پرسش و پاسخ، روش فعال، پروژه یا واحد کار، آزمایشی، نمایشی، گردش علمی یا فعالیت تجربی، روش قیاسی و استقرایی، الگوی ایفای نقش، روش آموزش یادگیری در حد تسلط، روش یادگیری فردی. در پایان می توان گفت روش تدریسی به عنوان بهترین روش نداریم و این خود معلم است که با توجه به موضوعات درسی، اهداف درسی، امکانات، توانایی و نیازهای دانش آموزان و مهارت های خود اقدام به انتخاب روش تدریس مناسب می کند و این روش برای دروس مختلف می تواند متفاوت باشد؛ حتی برای یک درس هم از انواع روش های تدریس می توان استفاده کرد.