اثربخشی موسیقی درمانی بر اختلالات عاطفی و رفتاری در کودکان مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی

مقدمه: یکی از مشکلات اساسی کودکان مبتلا به نقس توجه- بیش فعالی اختلالات عاطفی و رفتاری همچون افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و تکانشگری است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی موسیقی درمانی بر اختلالات عاطفی و رفتاری در کودکان مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر طرح نیمه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر ۷ و ۸ ساله دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی شهر یزد بود که با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۳۰ نفر از آنها که دارای مشکلات عاطفی رفتاری بودند، انتخاب و در دو گروه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه تشخیصی بر اساس ملاک های DSM-۵، پرسشنامه رفتاری کودک آخن باخن (CBCL) و پرسشنامه کانرز والدین استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری آزمون تحلیل کوواریانس و کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که روش موسیقی درمانی سبب کاهش مشکلات عاطفی رفتاری در دانش آموزان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی گردیده است (p<۰.۰۰۰). نتیجه گیری از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که موسیقی درمانی مشکلاتی چون افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و تکانشگری را در کودکان بهبود می بخشد.