تاثیرآموزش خودمدیریتی تیمی بر کنترل قندخون کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک
محل انتشار: فصلنامه پرستاری دیابت زابل، دوره: 8، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 386
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JDN-8-4_002
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1400
چکیده مقاله:
چکیده
مقدمه و هدف: از آنجاییکه دیابت نوع۱ یک بیماری مزمن و بدون درمان قطعی است، یکی از اهداف مهم سیستم سلامت افزایش خودتوانمندی بیماران در کنترل قندخون و مدیریت بیماری میباشد. با توجه به انجام مطالعات محدود در این گروه سنی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرآموزش خودمدیریتی تیمی بر کنترل قندخون کودکان و نوجوانان دیابتی نوع۱ انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه نیمهتجربی،۳۲ بیمار مبتلا به دیابت نوعیک ۱۸-۶ سال وارد مطالعه شدند. در ابتدا HbA۱c بیماران اندازهگیری و آموزشهای خودمدیریتی توسط تیم درمان ارائه شد. از بیماران درخواست شد که علت افزایش یا کاهش قندخون و میزان قندخون را یادداشت نمایند. این برنامه به مدت ۳ ماه و در ۶ جلسه تداوم داشت. در نهایت سطح HbA۱c، میزان نوسانات قندخون، دفعات افت قندخون و بستری بیمار و دوز انسولین روزانه قبل و بعد از مطالعه با یکدیگر مقایسه شد. دادهها توسط نرمافزار SPSS نسخه۱۸ آنالیز شدند.
یافتهها:میانگین سن شرکتکنندگان ۵/۰±۵۹/۱۲ سال بود. میانگین سطح HbA۱c قبل از برنامه mg/dl۴۰/۹۶±۰/۱۰ و بعد از آن mg/dl۳۵/۸۵±۰/۹ بود که این اختلاف میانگین معنیدار بود (۰/۰۵>P). دوز انسولین کوتاه اثر در پایان طرح بهطور معنیداری کاهش (۰/۰۵>P) و دوز انسولین طولانی اثر افزایش یافت (۰/۰۵>P). تعداد دفعات بستری و ایجاد هیپوگلیسمی تفاوت معنیداری را قبل و بعد از مطالعه نشان نداد (۰/۰۵خودمدیریتی نقش موثری در کاهش HbA۱c و دوز انسولین مصرفی دارد، اجرای آن در بیماران دیابت نوع۱ با هدف کنترل بهتر قندخون و کاهش نیاز به مصرف انسولین پیشنهاد میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین مروج
Shiraz University of Medical Sciences
سارا عابدی
Shiraz University of Medical Sciences
عبدالحسین قربانی
Shiraz University of Medical Sciences
نگار یزدانی
Shiraz University of Medical Sciences
انیس امیرحکیمی
Shiraz University of Medical Sciences
هما ایلخانی پور
Shiraz University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :