تحلیل ساختاری ارتفاعات پرپر در پهنه کوهزاد برخوردی زاگرس، شمال خاور شهرکرد

ارتفاعات پرپر در شمال خاور شهرکرد و در پهنه کوهزاد برخوردی زاگرس، در پهنه گذر از سنندج سیرجان به زاگرس مرتفع، قرار دارد و عمدتا از واحد­های سنگی ژوراسیک و کرتاسه زیرین( نئوکومین) تشکیل شده است. مطالعات ساختاری قبلی از این پهنه، نوع کوهزاد برخوردی مایل را ترافشارش راستبر (کرتاسه-ترشیری پیشین) و یا جزء شدگی دگرشکلی در گسل های با سازوکار متفاوت راستالغز و راندگی (ترشیری پسین) می دانند. در این مقاله، تحلیل ساختارهای شمال خاور شهرکرد شواهدی از نوع دگرشکلی پهنه کوهزاد برخوردی مایل زاگرس را تبیین می نماید. گسل­های با روند کلی شمال باختر  و سازوکار معکوس با مولفه راستالغز راستبر از ساختارهای اصلی این منطقه می باشند. گرچه  گسل های با روند شمال خاور  با سازوکارغالب راستالغز چپبر و مولفه کوچکتر معکوس و یا نرمال نیز برداشت گردیده اند. در پهنه گسل های با روند شمال باختر که کنترل کننده مرفولوژی ارتفاعات منطقه نیز می باشند، ساختار گلواره­ی مثبت توسعه یافته اند. این ارتفاعات، در نتیجه اثر این گسل ها و با رشد هندسه­ی لوزی شکل کشیده، به صورت ساختار بالاجسته نسبت به مناطق مجاور پست ایجاد شده اند. توسعه این هندسه­ی لوزی شکل در نتیجه تلاقی پهنه های گسلی با روند شمال باختر و به صورت برشی ریدل R و P تحلیل گردیده و با توجه به توسعه چین های مایل پلانج دار همراه به عنوان شاهدی به اثر دگرشکلی ترافشارش این ساختارها و به عنوان بخشی از کوهزاد برخوردی مایل زاگرس نسبت داده شده است. از آنجا که این ساختارها سنگهای ترشیری پیشین و قدیمیتر را متاثر نموده اند، زمان تشکیل این دگرشکلی ها در این منطقه به قبل از ترشیری پسین تحلیل گردیده است.