نقش انحراف شخصیت، سازگاری زناشویی و دلسوزی به خود درپیش بینی بازگشت به اعتیاد در معتادان

هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش انحراف شخصیت، سازگاری زناشویی و دلسوزی به خود درپیشبینی بازگشت به اعتیاد در معتادان بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. در اینپژوهش، متغیرهای بازگشت پذیری اعتیاد متغیر ملاک و تعارضات زناشویی، ریسک پذیری و آسیبپذیری روانی متغیرهای پیشبین می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه معتادان تحت درمانبا متادون در سطح شهر تهران بود که به تعداد ۱۶۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برایجمع آوری داده ها از پرسشنامه های انحراف شخصیت، سازگاری زناشویی، دلسوزی به خود، بازگشت بهاعتیاد استفاده شد. که پس از تکمیل داده های بدست آمده، با استفاده از آزمون پیرسون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و نتایج پژوهش نشان داد که بین انحرافات شخصیت و بازگشت به اعتیاد و عقایدوسوسه انگیز رابطه معناداری وجود دارد. به نحوی که بین انحرافات شخصیت و بازگشت به اعتیاد وعقاید وسوسه انگیز ارتباط مثبت معنادار و بین سازگاری زناشویی، دلسوزی به خود و بازگشت به اعتیاد وعقاید وسوسه انگیز ارتباط منفی معنادار وجود دارد.