حسادت وآثار منفی آن در سازمان از دیدگاه مدیریت اسلامی ومطالعات مدیریتی نوین

یکی از بیماری های اخلاقی که سلامت جسمی و روحی فرد را به خطر انداخته و موجب اخلال و به هم ریختگی امور عادیزندگی می شود، حسادت است. تا جایی که این صفت غیراخلاقی، حجابی حائل در مقابل عقل و ادراک کشیده و انسان را ازدرک حقیقت محروم می سازد. حسادت، حالتی نفسانی است که صاحب آن، سلب کمال و نعمت واقعی را از دیگری آرزو میکند، چه آن نعمت را خود دارا باشد یا نه و چه بخواهد به خودش برسد یا نه. از این رو، باتوجه به رویکرد اسلامی، تربیت روحیو اخلاقی انسان و در یک کلام برنامه انسان سازی برای هر جامعه امری جدی و حیاتی است.از دیگر سو، حسد در سازمانها آثار و پیامدهای زیانباری را به دنبال دارد، از جمله موجب ترک خدمت کارکنان، کاهش رضایتشغلی آنها و افزایش رفتارهای غیر شهروندی سازمانی می شود. در این راستا، توجه به ارزش های اخلاقی، تقویت روحیهمعنویت و دیگرخواهی به عنوان امتیازات عالی انسان در پرتوی از بعد الهی و ملکوتی وی می تواند آثار زیان بار حسادت را ازمیان برده و انسانها را از قید اسارت در این صفت غیراخلاقی آزاد نماید. با توجه به اهمیت این موضوع و تاثیرات عمیق آن برتداوم حیات و موفقیت سازمان ها، در اینمقاله به بررسی حسادت و مفاهیم مرتبط با آن از دیدگاه اسلامی و مدیریت نوین بهویژه با تاکید بر نظریه های سازمان و مدیریت پرداخته می شود. امید است نتایج حاصل از این مطالعه به عنوان راهنمایی دراختیار مدیران سازمان ها قرار گیرد تا با آگاهی از این مساله نهفته ومهم و آشنایی با آثار منفی و مخرب آن بتوانند محیط هایسازمانی را از حسدورزی و اثرات سوء ناشی از آن رهایی بخشند.