تاثیر صادرات بخش های مختلف اقتصادی بر رشد

در هر سند و افق بالادستی که کنکاش کنیم نام صادرات بویژه صادرات غیرنفتی به چشم می خورد. بنابراین اهمیت و ضرورتتوجه به این مهم بر کسی پوشیده نیست. در این زمینه در پژوهش حاضر سعی شده است با نگاهی متفاوت به این موضوع چهدر حوزه ادبیات و چه در حوزه روش شناسی نقش ترکیب صادراتی در رشد اقتصادی کشور را به بوته نقد و بررسی قرار دهیم.آنچه در پژوهش حاضر جالب و درعین حال جای تامل دارد عدم ارتباط معنادار کوتاهمدت و بلندمدت ترکیب صادراتی کشور ازمنظر بخش های عمده با رشد اقتصادی کشور است. یعنی تنها صادرات مواد نفتی بوده است که در هر دو بازه زمانی ارتباطداشته است. در واقع رشد اقتصادی کشور به درآمد حاصل از صادرات مواد نفتی گره خورده است و اما این رشد اقتصادیحاصل از این بخش چنانچه صحیح مدیریت شود میتواند موجبات افزایش صادرات صنعتی کشور را فراهم سازد. نتایج ارتباطکوتاه مدت موید این موضوع می باشد. در واقع در این حالت ترکیب صادراتی کشور می تواند بهبود یابد که تحقق این امرمدیریت صحیح منابع و شاید مهمتر از آن تحول عظیم در نظام آموزشی کشور را می طلبد. زیرا بایست همانند کشورهایتوسعه یافته آموزش از فضای آکادمیک و محض خود را به محصول با ارزش افزوده بالا تبدیل کند. در بررسی ترکیب صادراتیو مقایسه سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۴ مشخص گردید که نسبت ارزش به وزن محصولات صادراتی این نسبت کاهش یافته است.آنچه که در ترکیب صادراتی کشور مهم و ضروری بنظر می رسد بهبود وضعیت صادرات صنعتی کشور است. تمامی این موارددر بخش های مختلف به همراه مستندات به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.