سلامت اجتماعی و بررسی نقش مداخله گران سلامت اجتماعی مبتنی بر ابعاد راهبرد (فرایند، محتوا، زمینه) وارائه ماتریس راهبردی تعامل بازیگران

سازمان های بسیاری به مراه بخش غیر دولتی همکار، شامل نهادهای مردمی در قالب تعاونی، خصوصی، موسسات و خیریه در عرصه سلامتاجتماعی بازیگرند وهمپوشانی، تداخل در وظایف،ارتباط بین بخشی و هماهنگی ضعیف در بسیاری از خدمات در حوزه سلامت اجتماعیوجود دارد. با نظر به بیانیه ها و اهداف و راهبرد هر یک از دستگاه ها شاهد توجه و تمرکز هر یک از آنها بر بخشی از نیازمندی های گروه هایهدف بوده و یا اینکه دو یا چند دستگاه به عناوین واهداف مشترک، ارائه خدمات می دهند.که این می تواند، ضمن هدر رفت منابعمالی، انسانی و اجتماعی، گروه های هدف را در اینکه محور و پاسخگوی مسائل و نیازمندیهایشان چه سازمان ودستگاه اجرایی است دچارتشکیک نماید. هدف از این پژوهش ارائه چارچوبی برای تعامل بازیگران سلامت اجتماعی بود تا ضمن تعیین نقش شفاف هر یک در تعاملات،میزان هماهنگی در اجرای برنامه ها را موجب شود. پژوهش حاضر، به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی –کاربردی و به لحاظ روش مبتنی برداده های کیفی است. روش شناسی پژوهش شامل بررسی مفاهیم نظری پیرامون، سلامت اجتماعی وابعاد آن، هماهنگی و ابعاد راهبرد وهمچنین تحلیل خبرگی است، پس از بحث و بررسی خبرگان پیرامون مداخلات بازیگران سلامت اجتماعی، نحوه مداخله دستگاه های اجراییوهمپوشانی فعالیتها، نتیجه پژوهش نشان داد برای رفع همپوشانی وظایف بازیگران سلامت اجتماعی نیاز به چارچوبی برای تعامل در حوزهسلامت اجتماعی هستیم و ماتریس تعامل بازیگران سلامت اجتماعی برای رفع همپوشانی وکاهش تداخلات و افزایش هماهنگی بیشتر راهحلی است برای تعیین وظایف دقیق تر هر یک از بازیگران حوزه سلامت اجتماعی.