استفاده از تنوع موجود در صفات مختلف به منظور شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش شوری در چغندر قند

افزایش اراضی شور و اثر نامطلوب این تنش بر تولید محصولات زراعی از جمله چغندرقند، اولویت تحقیقات در این مورد، ایجاد ارقام متحمل و توسعه کشت گیاهان متحمل به شوری را دو چندان می نماید. در این تحقیق تعدادی از صفات فیزیولوژیک و مرفولوژیکی بر روی ۱۲ ژنوتیپ چغندرقند در دو سطح شوری (شاهد= صفر و ۱۶ دسی زیمنس بر متر) با سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در گلخانه، مورد مطالعه قرار گرفتند. صفاتی همچون وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، طول و عرض برگ، طول دمبرگ، طول ریشه، محتوای آب نسبی برگ و کاهش نسبی آب برگ در هر دو محیط تنش و بدون تنش اندازه گیری شد. بین ژنوتیپ ها از نظر تمامی صفات مورد بررسی به غیر از صفت کاهش نسبی آب برگ، اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین، در شرایط تنش صفات وزن خشک اندام هوای، وزن تر ریشه وطول ریشه، در مقایسه با شرایط بدون تنش داشت افزایش معنی دار و برای صایر صفات کاهش شدیدی مشاهده گردید. در این تحقیق، ژنوتیپهای SA۱ و SA۲ از نظر اکتر صفات مورد بررسی برتر از سایر ژنوتیپها بودند. ژنوتیپ حساس ۱۹۹ دارای پایین ترین مقادیر صفات در شرایط تنش بود.