استفاده از توانمندی ژنتیکی گونه گیلاس وحشی (.Cerasus avium L) در جنگل های ارسباران

به منظور ارزیابی توانمندی ژنتیکی و شناخت ساختار ژنتیکی به جمع آوری بذور ۳۵ پایه از سه جمعیت گیلاس وحشی در ارسباران اقدام شد. گیاهچه های حاصل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار کشت گردید. تجزیه واریانس داده های صفات مورفولوژیکی صورت گرفت و میانگین داده ها از طریق آزمون دانکن مقایسه شدند. با استفاده از امید ریاضی، میانگین مربعات، واریانس ژنتیکی و وراثت پذیری عمومی برآورد گردید. نتایج نشان داد که در بین جمعیتها تفاوت معنی داری برای رشد طولی و رشد قصری در سال اول، ارتفاع نهال و قطر نهال در سال دوم در سطح احتمال ۱٪ و برای رشد طولی مطلق در سال دوم در سطح احتمال ۵ مشاهده گردید که بیانگر وجود تنوع ژنتیکی در بین جمعیت های گیلاس وحشی می باشد. مقایسات میانگین، برتری جمعیت عباس آباد را در همه صفات اثبات نمود. بطوریکه جمعیت عباس آباد با۱۱/۳۳ سانتی متر بیشترین رشد طولی، ۴۱/۳۳ سانتی متر بلندترین ارتفاع نهال و۶/۴ میلی متر بیشترین رشد قطری را دارا بود. بیشترین ضریب وراثت پذیری عمومی برای رشد طولی با۶۳/۲۶٪ و قطر نهال با۴۹/۰۲٪ برآورد گردید. که بیانگر اهمیت ژن های افزایشی به عنوان مهمترین جزء کنترل کننده این صفات است و می توان پاسخ به گزینش مطلوبی را برای این صفات پیش بینی کرد. بنابر این اصلاح صفات مذکور از طریق روش های گزینش امکان پذیر است.