بررسی رشد قلمه های صنوبر با روشهای آبیاری تیپ و سطحی با محلول پاشی تنظیم کننده رشدی

با توجه به اهمیت آب، استفاده از محرک های مختلف رویشی و ریشه زایی و روش های آبیاری در تولید نهال کاربرد زیادی دارد. این تحقیق در سال آبی ۱۳۹۶ در زمین زراعی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی به مختصات "۲۸'۳۵ °۳۷ شمالی"۳۷ ۰۳۰°۴۵ شرقی و به ارتفاع ۱۳۳۰ متر از سطح دریاهای آزاد بود اجرا گردید. در این پژوهش مقایسه دو تیمار آبیاری به عنوان تیمار اصلی و دو تیمار تنظیم کننده رشدی و یک تیمار بدون تنظیم کننده رشدی (شاهد) به عنوان تیمار فرعی بر محصول نهال های صنوبر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به صورت اسپلت پلات اجرا شد. مقدار آب داده شده با کنتور حجمی به تیمارهای آبیاری سطحی و آبیاری تیپ نواری ۱۰۰٪ نیاز آبی به ترتیب مقدار ۱۰۸۷۰ و ۹۲۴۰ متر مکعب در هکتار بود.نتیجه تجزیه واریانس اثرات میانگین ها که در فاکتورهای مقدار آب مصرفی، بهره وری، زنده مانی و شادابی رشد رویشی نهال های صنوبر در سطح احتمال ۵٪ معنی دار بود. گروه بندی تیمارها نشان داد که بیشترین مقدار آب مصرفی در تیمار آبی آبیاری سطحی و تنظیم کننده رشدی اسید نفتالین استیک بود و همچنین بیشترین بهره وری آب در تیمار آبیاری تیپ با ۱۰۰٪ نیاز آبی و تنظیم کننده رشدی اسید نفتالین استیک در کلاس a قرار گرفت. ارتفاع نهال های صنوبر بیشتر از ۲۲۵ سانتیمتر بود. نتیجه مقایسه رشد رویشی نهال های صنوبر در آبیاری تیپ نسبت به آبیاری سطحی (عرف محل) ۱۰۰ درصد نیاز آبی، میزان صرفه جویی در مصرف آب برابر ۱۵ درصد بود.