بازآفرینش شهرهای ایرانی با الگوی شهر هوشمند

شهرها همواره در حال تحول هستند و بروز تغییر و تحولات در شهرها و بافت شهری اجتناب ناپذیر است. تحولات جوامع، در صورت ثابت ماندن بافت ها شهری در بسیاری از موارد سبب میشود که کارآمدی بافت های شهری کاهش پیدا کند و در نتیجه کیفیت مطلوب محیط تنزل پیدا کند. در اغلب جوامع و نهادهای مرتبط با شهر، بافت هایی که متقارن با تحولات رشد پیدا نکرده اند، به عنوان بافت فرسوده شناسایی می شوند؛ نظیر آنچه در شورای عالی معماری و شهرسازی با معیارهای سه گانه مشخص شده است. با گذشت زمان سایر شاخص ها و معیارهای اجتماعی و غیره نیز جهت شناسایی بافت های فرسوده به کار گرفته شده است و یکی از راهکارهای جدید برای نوسازی بافت های فرسوده بازآفرینی است. با این حال هدف از پژوهش پیش رو سعی در استفاده از رویکردهای نوینی نظیر انگاره های شهر هوشمند در آفرینش مجدد (بازآفرینش به عنوان مکملی برای بازآفرینی) مکان هایی دارد که کیفیت آنها کاهش یافته است. روش تحقیق نیز توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات به روش توصیفی و با رجوع به تالیفات، مقالات و کتب مختلف استخراج شده است، سپس به بررسی و توصیف و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر نیز نشان میدهد که رویکرد شهر هوشمند و تلفیق راهکارهای نرم و سخت افزاری میتواند به عنوان راهکاری مناسب و تکمیل کننده روش های بازآفرینی در جهت بهبود فضاهای شهری به کار گرفته شود.