امکان سنجی بازآفرینی بافت فرسوده شهری با رویکرد مشارکت مردمی( مطالعه ی موردی: محله ی جوادیه)

بافت های فرسوده حاشیه ای اغلب جزمناطق محروم شهر از نظر اجتماعی، اقتصادی وکالبدی هستند و این امر نارضایتی ساکنان ، عدم پویایی ورونق حیات شهری درآنهاست.این بافت ها به دلیل نارسایی های کالبدی ،کمبود خدمات وزیر ساخت های شهری مناسب از یک سوی ، وشرایط نامطلوب زیست محیطی به شدت نیازمند اقدامات همه جانبه برای توسعه وبه بیان بهتربهسازی وبازآفرینی هستند.بازآفرینی شهری به دنبال حل مشکلات فرسودگی بافت های فرسوده شهری از طریق بهسازی بوسیله ی مشارکت های مردمی است وهدف ایجاد تفکر وعمل جمعی است که کار مشارکتی در بازآفرینی شهری فراتر ازاهداف نوسازی شهری عمل می کند.محله ی جوادیه یکی از بافت های فرسوده در بجنورد است که ۵۴ درصد بافت ان فرسوده و تخریبی و ۳۸ درصد فاقد نما است.این محله به دلیل شرایط نامناسب کالبدی واجتماعی موجب استقرار گروه های فرودست در این محدوده شده و زمینه بروز مشکلات فراوان را فراهم آورده است.چنانکه نه تنها گرایشی از طرف سایر شهروندان شهر بویژه طبقات اجتماعی متوسط وبالاتر برای سکونت درآن وجود ندارد، بلکه ساکنان کنونی هم درصورت فراهم شدن شرایط مهاجرت ،تمایل به ترک محله دارند.هدف این تحقیق امکان سنجی و بررسی مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده محله جوادیه بجنورد است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق، اسنادی و میدانی بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق حاضر نیز پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده و پیمایشی بوده است.جامعه آماری این پژوهش شهروندان ساکن محله جوادیه تعیین شد که با تکمیل پرسش نامه به سوالات آن پاسخ دادند .برای تحلیل داده ها از تکنیک سوآت استفاده شد . نتایج بدست آمده نشان داد که ۱۶,۳ درصد از اهالی تمایل زیادی به حل مشکلات و ۲۹,۳ درصد نیز حاضر به تلاش برای پیشرفت محله ی خود هستند. این محله تمایل نسبتا خوبی به مشارکت در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده محله خود دارند و معتقدند که انجام اینگونه پروژه ها باعث بهبود وضعیت محله می شود و شرایط برای سکونت در محله مناسب می شود.