بررسی وضعیت جامعه پذیری سازمانی در بین معلمان ابتدایی و متوسطه اول

دنیای امروز دنیای سازمان ها است و نیروی انسانی به عنوان با ارزش ترین منابع سازمانی و متولیان آن محسوب می شوند. تعلیم و تربیت امری دشوار و در عین حال مفید و پرثمر است که در آن معلمان به عنوان نقطه آغاز هر تحول آموزشی و پرورشی بیشترین و برترین نقش را تعهده دار هستند. هدف این پژوهش بررسی فرایند و میزان جامعه پذیری سازمانی در بین معلمان است. در این پژوهش مقطعی ابزار گردآوری داده ها از پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی نائورمینا (۱۹۹۴) که توسط بیگلیاردی، پترنی و ایودورمیو (۲۰۰۵) ارائه شده، استفاده شده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، نمونه ای به حجم ۲۸۰ نفر درنظر گرفته شد. از این تعداد شرکت کنندگان در پژوهش ۱۷۶ نفر معادل با (۶۲/۸) معلمان دوره ابتدایی و ۱۰۴ نفر معادل با (۳۷/۱) معلمان دوره متوسطه اول بودند. نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که وضعیت جامعه پذیری سازمانی معلمان به صورت متوسط می باشد و در سطح نسبتا مطلوبی قرار دارد و در تبیین این نتایج می توان بیان کرد که با توجه به اهمیت آن باید تلاش های بیشتری توسط مدیران برای ارتقای این متغیر مهم در سازمان آموزش و پرورش گردد.