نقش طراحی و کیفیت فضاهای آموزشی و عوامل محیطی در یادگیری و خصوصیات رفتاری دانش آموزان

موقعیت و محیط یادگیری از عوامل بسیار موثر در یادگیری است. محیط مانند نور، هوا، تجهیزات و امکانات آموزشی. طبیعی است هر چه امکانات اموزشی، کتابخانه و منابع مختلف علمی مناسب تر و بیشتر باشد یادگیری شاگردان در مقایسه با یادگیری شارگردان مدرسه که دارای فضای مناسب نیست و در آن جز کتاب درسی منابع دیگری یافت نمی شود بسیار متفاوت خواهد بود.محیط ممکن است عاطفی باشد از نظر بسیاری از دانش آموزان کشور، محیط مدرسه یک محیط خشک و خسته کننده است که بر کیفیت یادگیری و پیشرفت تحصیلی تاثیرگذار می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و روش گردآوری داده ها بر مبنای مطالعات کتابخانه ای . آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند. لازمه اصلاح کالبد آموزش و پرورش، ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است؛ فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امر از طریق طراحی جزییات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر می گردد. محققان روانشناسی محیط، با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی موثر، از قبیل اندازه مدرسه، نورپردازی و ... که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند. متاسفانه فضاهای آموزشی مدارس کشور ما سازگاری لازم و مناسبی را با ویژگیهای روحی و روانی دانش آموزان ندارد. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یکی از موارد مهم و اساسی در مدارس محسوب می شود.در حال حاضر در طراحی بسیاری از فضاهای آموزشی، به روحیات و خواسته های ذهنی دانش آموزان درارتباط با فضای تحصیل کمتر توجه می شود.