توسعه فضای سبز شهری و تاثیر آن بر ارتقاء کیفیت اجتماعی در زندگی شهری

کیفیت محیط شهری حاصل ترکیب پیچیده ای از عناصر کالبدی شهر، وجود فعالیت های شهری و عناصر طبیعی محیط بوده است. یکی از معیارهای ارزیابی کیفیت محیط هر شهر، وجود فضاهای سبز عمومی است، فضاهایی که شهروندان در آن بتوانند با ایمنی و آسایش خاطر با هم به تعامل و گفتگو بپردازند. پیامدهای توسعه شهری و پیچیدگی های معضلات زیستمحیطی۵ امروزی که بسیاری از جوامع شهری را درگیر نموده، وجود فضای سبز و گسترش آن را بیش از هر زمان دیگر ضروری ساخته است. امروزه محیط زندگی ما جایی است که فضای سبز، جزء لاینفک پیکره شهری محسوب شده است و باید نقش اساسی خود را در متابولیسم شهر بازی کند و چهارچوبی برای ارتقاء فرهنگ، جامعه شهری و هویت افراد باشد. از سوی دیگر در دنیای کنونی ما به ویژه در کلانشهرها، انباشت بیش از پیش جمعیت، به ویژه ابر شهرگرایی، محدودیت امکانات تفریحی، فشارهای حاصل از کار روزانه و مشکلات تامین هزینه های زندگی، آثار نامطلوبی در حیات سالم، فعالیت های اجتماعی - فرهنگی و رفاهی شهرنشینان برجای می گذارد که با توسعه فضاهای سبز، دگرگونیهای این عوامل نامطلوب، انکارناپذیر میشود و احتیاجات مردم را در بهره برداری از امتیازات مفید این گونه مکان ها روزافزون می کند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر توسعه فضای سبز شهری و تاثیر آن بر ارتقاء کیفیت اجتماعی در زندگی شهری با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد، نتایج پژوهش نشان می دهد که فضاهای سبز شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی هستند که موجب ارتقای کیفی زندگی شهروندان می شود . رشد سریع شهرنشینی و به دنبال آن افزایش مشکلات زیست محیطی اهمیت مفاهیمی چون کیفیت زندگی، برای مطلوب تر نمودن محیط های مصنوع را نمایان نموده است. در این میان، فضاهای سبز شهری دارای ویژگی هایی است که آنها را به فضاهای مناسبی برای ارتقای کیفیت زندگی انسان تبدیل می کند. مکان هایی مانند پارکها، درختان و آبها در شهر، خدمات زیست محیطی، اجتماعی و فیزیولوژیکی را فراهم می کند که در زیست پذیر نمودن شهرها اهمیت بسیاری دارند.