بازسازی معنایی سازه خشونت علیه زنان به عنوان عامل بازدارنده توسعه و بسترهای موجده آن

بر اساس نظریات مطرح شده به لحاظ روانشناختی و جامعه­ شناختی، یکی از مجاری اصلی برای یادگیری خشونت، خانواده است که اگر در این مجرا خللی حاصل آید؛ یکی از تبعات آن ایجاد گسست در فرایندهای توسعه­ ای  خواهد بود؛ چرا که با توجه به حوزه مطالعاتی در این پژوهش، خشونت به­ عنوان یکی از عوامل بازدارنده توسعه مدنظر می ­باشد. عدم دسترسی به آموزش همگانی برای بسیاری از زنان و دختران در جوامع، برخوردهای جنسیتی در اشتغال، ازدواج زودهنگام و مواردی از این دست همگی زمینه­ های بروز خشونت علیه زنان را فراهم می­ کنند. بنابراین، خشونت به­ عنوان یکی از پدیده­ های شایع در جهان امروزی  و عامل بازدارنده در فرایند توسعه ابعاد مفهومی گسترده­ ای به­ خود گرفته است. روش تحقیق مورد استفاده کیفی بوده و از روش زمینه­ ای به­ عنوان روش اجرای عملیات پژوهش استفاده شده است. داده­ های کیفی از طریق مصاحبه عمیق با زنان متاهل شهر تبریز گرداوری شده­ اند. انجام مصاحبه­ ها تا حصول اشباع نظری، ادامه یافته و در این میان سعی شده است حداکثر گونه رعایت گردد. یافته­ ها در شش مقوله شخصیت پرخاشگرانه، تحدید اقتصادی، الزام­های حقوقی، ترومای اجتماعی، بازنمایی رسانه­ای و انزوای عاطفی دسته­ بندی شدند. هسته مرکزی این تحقیق مفهوم "تزلزل در پایگاه زنانگی" است. این مفهوم نشان می­ دهد پایگاه زنانه دچار تزلزل شده و جایگاه سابق خود را از دست داده است.