بررسی تعارض شغلی و میزان تاثیرآن در سلامت مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان

زمینه و هدف: وقوع تعارض در مشاغل درمان که مستلزم تعاملات گسترده با افراد مختلف است، امری طبیعی و اجتناب ناپذیر تلقی می شود. بیمارستانها به عنوان مهمترین سازمان ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی، مر کز ارتباط با گروه های مختلف کارکنان ، بیماران و سازمانهای مختلف است. بنابراین برخوردها و تضادهای مختلفی ممکن است اتفاق بیفتد . این پژوهش با هدف بررسی تعارض شغلی و میزان تاثیر آن در سلامت مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان انجام شده است. مواد و روشها: مطالعه حاضر به روش توصیفی – تحلیلی به صورت مقطعی در سال ۱۳۸۹ انجام شد. برای انتخاب نمونه مناسب از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. تعداد نمونه پژوهش شامل ۱۶۰ نفر از کادر درمانی و پشتیبانی بیمارستانهای شهر زنجان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زنجان بودند که نهایتا ۱۴۷ نفر با نرخ بازگشت۹۱/۸٪ پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. برای سنجش روا یی پرسشنامه، از روش قضاوت خبرگان و جهت سنجش پایایی از روش آزمون - باز آزمون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام شد. نتایج : میزان تعارض در بیمارستانهای شهر زنجان در حد متوسط بود ( میانگین۲/۷۳ از ۵ امتیاز ). عوامل فردی در میان کادر درمانی ( ۲/۷۵)، بیشتر از عوامل سازمانی (۲/۷۱) در ایجاد تعارض تاثیر داشت. نتیجه گیری: وجود تعارض در بیمارستانها امری بدیهی و غیر قابل اجتناب است. بنابراین، در جهت حل تعارض، مشکلات باید تعریف شده، دلایل تجزیه و تحلیل گردیده و موقعیتها و یا افرادی که باعث ایجاد تعارض می شوند، می بایست اصلاح گردند .