ارزیابی اثرات حمل و نقل بر وضعیت اقتصادی مقاصد گردشگری روستایی (مطالعه موردی: روستاهای هدف گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد)

گردشگری بعنوان بزرگترین فعالیت اقتصادی در سراسر جهان به شمار میرود و بهبود کمی و کیفی زیرساخت های حمل و نقل به عنوان بخش جدایی ناپذیر از بسته گردشگری است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثرات حمل ونقل بر وضعیت اقتصادی مقاصد گردشگری روستایی است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی بوده و برای گردآوری داده ها از روشهای کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه ی آماری تحقیق ۱۲ روستای هدف گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد میباشد. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ مجموع خانوارهای ساکن در این روستاها ۱۳۱۲ خانوار است. با توجه به مواردی از قبیل فاصله از شهر، نوع راه و موقعیت طبیعی تعداد ۹ از ۱۲ روستاهای هدف گردشگری به عنوان نمونه انتخاب شد. که با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه لازم جهت تکمیل پرسشنامه ۲۹۷ مورد محاسبه شده است. انتخاب نمونه در بین سرپرستان خانوار با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل کمی داده ها از آزمون آماری نظیر t تک نمونه ای بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که رابطه ی معناداری میان توسعه ی زیرساخت-های حمل و نقل و بهبود وضعیت اقتصادی روستاهای هدف گردشگری وجود دارد به طوری که، تفاوت موجود در بین شاخص های چهارگانه توسعه روستایی متاثر از حمل و نقل در سطح آلفای ۰/۰۱ معنادار بوده و با مطلوبیت عددی )۳.۲۵۲۷( به شکل مثبت برآورد شده است. دسترسی به سیستم حمل و نقل مناسب و بهبود یافته نقش اساسی در ارتقای شاخص های اقتصادی مقاصد گردشگری روستایی دارد و زمینه را برای توسعه گردشگری در مناطق روستایی مهیا می سازد.